آلبرت انیشتین یکی از بزرگ‌ترین نوابغ فیزیک می‌گوید: بهره‌ی مرکب بزرگ‌ترین کشف ریاضیات برای تمام زمان‌ها خواهد بود.
انواع سرمایه‌گذار
در این صندوق‌ها تحلیل‌گران و مدیران سرمایه‌گذاری، پیوسته تلاش می‌کنند تا با یافتن گزینه‌های مناسب و خرید و فروش به موقع آنها، عملکرد ویژه‌ای برای سرمایه‌گذاران خود فراهم کنند و به آنها اطمینان دهند که سرمایه خود را به دست افراد متخصص سپرده‌اند.
بر خلاف سهام و سایر اوراق بهادار که ممکن است در بازه‌ای از زمان، برای فروش آنها صف‌های سنگینی ایجاد شود و سهامداران نتوانند سرمایه خود را نقد کنند، صندوق های سرمایه گذاری نقدشوندگی بالایی دارند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری، این امکان را به سرمایه‌گذاران می‌دهد تا در هر زمان که بخواهند با توجه به ارزش روز دارایی‌های موجود در صندوق و پس از کسر هزینه‌های مربوطه، تمام یا تعدادی از واحدهای سرمایه‌گذاری خود را به وجه نقد تبدیل کنند یا به اصطلاحی دیگر باطل کنند.
صندوق‌های سرمایه گذاری با متنوع سازی دارایی ها، خطرات سرمایه‌گذاری مستقیم در بورس را کاهش می دهند. همچنین اگر شخص اطلاعات و تجربه کافی از بازار نداشته باشد نیز امکان دارد که به راحتی در این روش کسب سود کند و متحمل ریسک زیادی نشود.
از مهمترین ویژگی ها و مزیت های صندوق های سرمایه گذاری، امکان سرمایه گذاری با پول کم است. سرمایه‌گذاری انواع سرمایه‌گذار در بورس با مبالغی در حدود چند ده هزار تومان نیز از طریق برخی صندوق‌ها امکان‌پذیر است.
صندوق سرمایه گذاری چیست؟
فرآیند سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه به صورت کلی به دو نوع مستقیم و غیر مستقیم انجام می‌شود. در سرمایه‌گذاری مستقیم، سرمایه‌گذار به صورت مستقیم به تحلیل بازار پرداخته و فرآیند معاملات خود را در بازار مدیریت میکند. سرمایه گذاری غیرمستقیم، شخص سرمایه خود را در اختیار افراد یا شرکت‌هایی قرار می دهد تا آنها به بهترین شکل با آن سرمایه فعالیت کنند و در نهایت برای سرمایه‌گذاران سود خوبی را کسب کنند.
به بیان ساده تر، صندوق سرمایه گذاری نهادی مالی متشکل از گروهی کارشناس و متخصص است که تحت نظارت سازمان بورس به مدیریت سرمایه مشتریان خود می‌پردازد. صندوق‌های سرمایه‌گذاری با تجمیع وجوه سرمایه‌گذاران و در اختیار داشتن منابع مالی گسترده و با استفاده از دانش و تخصص مدیریت سبد دارایی، تلاش می‌کنند این امکان را برای سرمایه‌گذاران فراهم کنند تا با دارایی مورد نظر خود (هرچند اندک) در سبدی متنوع از اوراق بهادار شامل سهام، اوراق مشارکت و سایر دارایی‌های مالی سرمایه‌گذاری کنند و از مزایای آن بهره‌مند شوند.
انواع سرمایه‌گذار
آخرین مقالات
انواع مدلهای سرمایه‌گذاری جمعی
در این مقاله که ادامه مقاله مقدمه‌ای بر سرمایه‌گذاری جمعی یا Crowd Fundingاست انواع مدلهای سرمایه‌گذاری جمعی را معرفی می‌کنیم.
در گزارش سال 2014 مرکز سرمایه‌گذاری جمعی، سرمایه‌گذاری جمعی به دو نوع اصلی تقسیم شده‌است:
سرمایه‌گذاری مبتنی بر پاداش: در این مدل، کارآفرینان یک محصول یا خدمتی را پیش‌فروش می‌کنند تا بدون داشتن بدهی یا سهیم کردن افراد دیگر در کسب‌وکارشان، بتوانند کسب‌وکار خود را راه‌اندازی کنند.
سرمایه‌گذاری مبتنی بر سهم: در این مدل کسی که از طرح حمایت میکند، سهام دریافت میکند.
سرمایه‌گذاری مبتنی بر پاداش
مدل سرمایه‌گذاری جمعی مبتنی بر پاداش، برای اهداف متنوعی مانند تبلیغ فیلم، توسعه نرم‌افزارهای رایگان، توسعه اختراع، تحقیقات علمی و پروژه‌های عمرانی به کار می‌رود. در یک تحقیق بین دانشگاه یورک کانادا و دانشگاه لیل، دو نوع مدل سرمایه‌گذاری جمعی مبتنی بر پاداش معرفی شده است:
مدل KIA: در این مدل، تیم کارآفرینی اهداف خود از جمع‌کردن سرمایه را تعیین میکند و همه پول جمع‌آوری شده را حفظ میکند، مستقل از اینکه تیم به اهدافش برسد.
مدل AON: در این مدل، تیم کارآفرینی اهداف خود از جمع‌کردن سرمایه را تعیین میکند و تا زمانی که به اهدافش نرسد، هیچ بخش از مبالغی که دریافت کرده را نمی‌تواند برای خود نگه دارد.
تحقیقات نشان داده که مدلهای AON شانس بیشتری برای موفقیت و رسیدن به اهداف دارند، و همچنین سرمایه بیشتری جذب می‌کنند. در مدلهای مبتنی بر پاداش، تأمین مالی به مکان وابسته نیست و می‌تواند سرمایه‌گذار و طراح بسیار از هم فاصله داشته‌باشند. معمولاً وقتی پروژه به انتهای مراحل خود می‌رسد، تمایل مردم به تأمین مالی نیز افزایش می‌یابد. تحقیقات نشان داده که بخش مهمی از سهم مبالغ جمع‌آوری شده متعلق به دوستان و خانواده صاحبان ایده است. در مدل سرمایه‌گذاری جمعی مبتنی بر پاداش، سرمایه‌گذاران نسبت به عایدی پروژه خوش‌بین هستند و باید انتظارات خود را زمانی که پروژه مطابق انتظارات عمل نکرد، تغییر دهند.
سرمایه‌گذاری جمعی مبتنی بر سهم
این مدل سرمایه‌گذاری جمعی مشابه فرآیند سرمایه‌گذاری افراد در یک کسب‌وکار و فروش سهام است. نوع دیگری از سرمایه‌گذاری جمعی به نام مبتنی بر بدهی هم داریم که در آن وام‌گیرندگان در یک سیستم اطلاعات شرکت خود و طرح خود را قرار می‌دهند و این سیستم اعتبار فرد و میزان ریسک او را مشخص کرده و بر این اساس نرخ بهره پول‌های دریافتی وی را مشخص میکند. سرمایه‌گذاران اوراق مشارکت این شرکت را خریداری می‌کنند که وام صاحبان ایده از این محل تأمین می‌شود. سرمایه‌گذاران از نرخ بهره اوراق مشارکت سود دریافت می‌کنند و سیستم نیز درصدی از مبلغ وام و حق خدمت‌دهی را برمی‌دارد. مدل خیریه هم وجود دارد که در آن افراد در اقدامات خیرخواهانه به صاحبان ایده کمک می‌کنند. خیلی از طرح‌های این مدل در زمینه بهبود وضع زندگی مردم جامعه و یا محیط فعالیت می‌کنند
مزایا و معایب سرمایه‌گذاری جمعی
از مهمترین مزایا و منافع سرمایه‌گذاری جمعی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
صرفه‌جویی در هزینه‌ها و زمان: به جای سرمایه‌گذاری مکرر توسط بانک‌ها و سرمایه‌گذاران خصوصی، با یک جنبش سرمایه‌گذاری جمعی، می‌توان به سرعت تأمین مالی کرد.
امکان دسترسی به سرمایه: سرمایه‌گذاری جمعی بسیار سریعتر از روش‌های سنتی سرمایه جمع میکند. معمولاً حداکثر 90 روز این فرآیند به طول می‌انجامد و اقدامات مرتبط با شناخت سرمایه‌گذاران بالقوه، جذب سرمایه‌گذاران و مذاکره با آنان را حذف میکند. همچنین نیازی به این نیست که صاحب ایده، سهم از مالکیت شرکت به سرمایه‌گذاران واگذار نماید. در عوض، محرک های مبتنی بر پاداش، سرمایه‌گذاران را به سمت سرمایه‌گذاری حرکت می‌دهد. هیچ هزینه‌ای برای جذب سرمایه نیز به هیچ نهاد مالی پرداخت نمی شود، به عبارت دیگر واسطه مالی(مثل بانک) حذف می‌شود.
ساختن پایگاه داده‌ای از مشتریان: پیدا کردن مشتری در یک کسب‌وکار جدید امری دشوار به نظر می‌رسد. با این حال، از طریق سرمایه‌گذاری جمعی، به صورتی کارا عده زیادی از مردم به عنوان حامی طرح از صاحب طرح پشتیبانی می‌کنند و همین افراد علاوه بر اینکه مشتریان آینده ما خواهند بود، می توانند منبع مناسبی برای تبلیغ محصول ما باشند که به اضافه شدن مشتریان کمک کنند. همچنین با استفاده از سرمایه‌گذاری جمعی، تا قبل از ارائه نهایی محصول، امکان برقراری ارتباط با مشتریان و کنترل آن فراهم می‌شود.
به سازماندهی استراتژی بازاریابی کمک میکند: وقتی از روش سرمایه‌گذاری جمعی استفاده می‌شود، صاحب ایده به صورتی مؤثر ایده خود را به دیگران منتقل میکند. وقتی منابع مالی تأمین شود، ذهن صاحب طرح از نحوه سازماندهی استراتژی بازاریابی شفاف‌تر شده است.
امکان کنترل و مدیریت نحوه پاداش‌دهی: بسته به سلیقه صاحب ایده، می‌توان سهم، بهره یا هر نوع پاداشی به حمایت‌کنندگان طرح ارائه نمود.
از مهمترین معایب سرمایه‌گذاری جمعی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
عدم کاربری در تجارت های بین کسب‌وکارها: از آنجا که معمولاً مردم باید از طرح ها حمایت کنند، پس ایده‌ها و طرح‌ها باید چیزهایی باشند که برای مردم درک شدنی بوده و مردم در آنها منافعی ببینند. کسب‌وکارهایی که مشتری آنها سایر کسب‌وکارهاست، نیاز کسب‌وکارها را تأمین می‌کنند و نه نیاز مردم. به همین خاطر، مردم از کسب‌وکارها و ایده‌هایی که به نهادها و شرکت‌ها می‌پردازند و برای آنها خلق ارزش می‌کنند، حمایت نمی‌کنند.
عدم انواع سرمایه‌گذار انواع سرمایه‌گذار کاربری در پروژه‌های پیچیده: اگر ایده‌ای پیچیده باشد، توسط مردم درک نشده و از این رو حمایت نمی‌شود. پروژه‌های فنی و پیچیده معمولاً نمی‌توانند از این طریق تأمین مالی کنند. پروژه‌هایی که نیازمند چرخه‌های توسعه محصول یا زمان طولانی تحقیق و توسعه هستند نیز معمولاً در جذب سرمایه موفق نیستند.
محدودیت در جذب سرمایه: معمولاً تا سقف 100 هزاردلار سرمایه در مدت 3-4 ماه جمع‌آوری می‌شود و برای پروژه‌های بزرگتر باید از روش‌های سنتی تأمین مالی نیز کمک گرفت.
استفاده از روش AON: معمولاً اکثر پلتفرم‌های سرمایه‌گذاری جمعی از روش AON برای تأمین مالی استفاده می‌کنند که برای صاحب ایده دارای ریسک است زیرا وی درصورتی که نتواند طرح خود را 100 درصد به اهداف تعیین شده برساند، منابع مالی به وی فرستاده نمی‌شود.
عدم‌انعطاف پروژه: زمانی که تأمین مالی صورت بگیرد، مردم از طرح و ایده فعلی حمایت کرده‌اند. از این رو، امکان ایجاد تغییرات زیاد در ایده وجود ندارد. وجود تأخیر در زمان‌بندی ارائه فازهای مختلف، می‌تواند به تصویر و برند صاحب ایده ضربه بزند.
انواع ریسک سرمایه گذاری در بورس و راه مدیریت آن
تقریبا همه ما با مفهوم ریسک آشناییم و در زندگی روزمره خودمون با این مفهوم سروکار داریم. البته ریسک فقط به زندگی روزمره و تصمیمات مربوط به اون محدود نمی‌شه و شما در بسترهای دیگه‌ای هم با اون مواجه می‌شین. یک دسته از بسترهایی که مفهوم ریسک در اون از اهمیت دوچندانی برخورداره، بسترهای مالی محسوب می‌شه که سرمایه شما در اون‌ها دخیله!
وقتی که شما قصد سرمایه‌گذاری در هر بستر مالی‌ای رو داشته باشین، ریسک مربوط به اون سرمایه‌گذاری جزو مهمترین عواملی هست که روی تصمیمات شما تاثیر انواع سرمایه‌گذار زیادی می‌گذاره و اگه شما در سنجیدن این ریسک دقت کافی رو به خرج ندین، باید انتظار مواجهه با عواقب اون رو هم داشته باشین. با اینکه این عواقب در اکثر مواقع صرفا مالی هستن اما ممکنه کنترل اون‌ها از دست شما خارج شه؛ پس به هیچ عنوان نباید اهمیت این مسئله رو نادیده بگیریم.
اولین قدمی که باید در این راستا برداشت، آشنایی با انواع ریسک هست تا بتونیم ریسک سرمایه گذاری در بورس رو بهتر بسنجیم و خودمون رو برای پذیرفتن اون آماده‌تر کنیم. به همین دلیل در این مطلب از کارگزاری حافظ به بررسی انواع ریسک در سرمایه گذاری می‌پردازیم تا شما بیشتر از هر زمان دیگه‌ای با این مفهوم آشنا شین.
انواع ریسک در بازار بورس
مهمترین مرحله برای رسیدن به یک درک مناسب از مفهوم ریسک، آشنا شدن با انواع اون هست. اهمیت این موضوع به این دلیله که شما برای رسیدن به بهترین نتیجه باید از ریسک سرمایه گذاری در بورس آگاه باشین و تصمیمات خودتون رو با توجه با این نکته اتخاذ کنین.
قبل از هر چیز باید یک تعریف از ریسک در بسترهای مالی داشته باشیم. اصولا به فاصله‌ای که میان انتظار ما از نتیجه و نتیجه واقعی وجود داره، ریسک گفته می‌شه و هرچه فاصله این دو بیشتر باشه، در واقع ما ریسک بیشتری رو متحمل می‌شیم. ریسک رو به‌صورت کلی می‌تونیم به ۲ دسته اصلی تقسیم کنیم که مبنای این تقسیم‌بندی، مقیاس ریسک و نقش ما در کنترل اون هست. در ادامه با بررسی کامل هر ۲ مورد، اطلاعات لازم برای مواجهه با اون‌ها رو در اختیار شما می‌گذاریم.
ریسک سیستماتیک
این نوع ریسک به کلیت بازار برمی‌گرده و کنترل اون از دست ما خارجه! این نکته به این معنیه که شما نمی‌تونین انتظار این ریسک رو داشته باشین و صرفا از ایجاد اون مطلع می‌شین. پیش‌بینی قطعی این نوع ریسک سرمایه گذاری در بورس غیرممکنه و به همین دلیل، مدیریت اون قبل از وقوع هم نشدنی هست.
به عنوان مثال شروع جنگ یکی از ریسک‌های سیستماتیک هست که هیچ فردی در بازارهای مالی و بورس، در کنترل اون نقش نداره و مسائلی فراتر از کنترل ما باعث شکل‌گیری اون می‌شن. از بقیه ریسک‌های سیستماتیک می‌تونیم به مسائلی مثل نرخ تورم یا سیاست‌های اقتصادی نظام حاکم اشاره کنیم که سرمایه‌گذارها در شکل‌گیری اون‌ها هیچ نقشی ندارن.
ریسک غیرسیستماتیک
وقتی که ریسک موردنظر ما مربوط به یک سهام یا صنعت خاص باشه، می‌تونیم اون رو در دسته ریسک‌های غیرسیتماتیک قرار بدیم؛ چون ما می‌تونیم در مقابله یا کاهش اون‌ها نقش ایفا کنیم. هر ریسک قابل‌کنترل و قابل‌پیش‌بینی در این دسته قرار می‌گیره و ما قادر هستیم تا برای مدیریت اون برنامه‌ریزی کنیم و استراتژی معاملاتی خودمون رو بر این اساس بچینیم.
به عنوان مثال ریسک مربوط به تحولات قیمتی سهام یک شرکت فرآورده‌های غذایی، یک ریسک غیرسیستماتیک هست که شما با بررسی دقیق اون می‌تونین این ریسک رو تا بیشترین حد ممکن کاهش بدین یا در صورت نیاز با خروج به‌موقع، اون رو کاملا از بین ببرین.
البته انواع ریسک سرمایه گذاری در بورس رو می‌شه به دسته‌های کوچک‌تری هم تقسیم کرد که در ادامه با مرور برخی از اون‌ها به‌صورت خلاصه، به شما در درکشون کمک می‌کنیم:
ریسک نرخ ارز: تغییر نرخ ارز یکی از ریسک‌هایی هست که می‌تونه روی سرمایه‌گذاری شما تاثیر مستقیم داشته باشه. البته این تغییرات در سهامِ مجموعه‌هایی که با خارج از کشور در تبادل مستقیم هستن، به‌شکل واضح‌تری دیده می‌شه.
ریسک سبد: این ریسک به تنوع سبد سهام شما برمی‌گرده و هر چه این سبد از تنوع کمتری برخوردار باشه، شما ریسک سبد بیشتری رو متحمل می‌شین. بنابراین شما با افزایش این تنوع می‌تونین ریسک سبد رو تا حد خیلی زیادی مدیریت کنین.
ریسک نرخ بهره: وقتی که ارزش سرمایه‌گذاری شما تحت‌تاثیر تغییر نرخ سود قرار می‌گیره، در واقع شما این ریسک رو متحمل شدین. به عنوان مثال اگه نرخ بهره بانک‌ها به یک‌باره افزایش پیدا کنه، افرادی که بر روی اوراق مشارکت سرمایه‌گذاری کرده بودن، برخلاف سرمایه‌گذارهای بازار سهام، بدون ریسک‌پذیری به سود می‌رسن.
ریسک شخصی: ریسک‌ها فقط به عوامل بیرونی منحصر نیستن و تحولات شخصی هم می‌تونه یک نوع ریسک برای شما به حساب بیاد. مثلا اگه شما به علت نیاز به جراحی تصمیم به فروش سهامی که قصد نگهداریِ بلندمدت از اون رو داشتین، بگیرین، این ریسک شامل حال شما شده و شما به این دلیل متحمل ضرر یا سود می‌شین.
ریسک سیاسی: تصمیماتی که نظام سیاسی حاکم اتخاذ می‌کنه و با این تصمیمات باعث شکل‌گیری موج‌های مختلفی در بازار سرمایه می‌شه، یک نوع ریسک سرمایه گذاری در بورس هست که شما تحت‌تاثیر اون قرار خواهید گرفت.
ریسک تجاری: فرض کنین که یک کمپانی در مدیریت هزینه‌های عملیاتی خودش با مشکل مواجه شده و دیگه نمی‌تونه حقوق کارکنان خودش رو پرداخت کنه. در این شرایط احتمالا افراد سرمایه‌گذار در این کمپانی متحمل ضرر می‌شن و این ضرر یکی از نتایج ریسک تجاری هست که این افراد موقع خرید سهام اون رو پذیرفتن.
طبقه بندی افراد از نظر پذیرش ریسک
جالبه بدونید که صرفا ریسک سرمایه گذاری در بورس دسته‌بندی نمی‌شه و افراد هم از نظر میزان ریسک‌پذیری به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شن. این نکته افراد رو از لحاظ میزان ریسک‌پذیری به ۳ دسته تقسیم می‌کنه که این دسته‌ها عبارتند از:
افراد ریسک‌گریز: از اسم این گروه این برداشت می‌شه که اون‌ها از پذیرش ریسک فراری هستن اما تعریف این دسته کمی متفاوته. افراد ریسک‌گریز نسبت به بقیه دسته‌ها در ازای نرخ بازگشت بیشتری حاضر به قبول ریسک هستن و تا حد ممکن سعی می‌کنن که از پذیرش ریسک در معاملاتشون خودداری کنن.
افراد خنثی نسبت به پذیرش ریسک: افراد حاضر در این گروه از لحاظ میزان ریسک‌پذیری در میان ۲ دسته دیگه قرار می‌گیرن و موضعی خنثی نسبت به پذیرش ریسک دارن. در واقع ارزش هر معامله برای این افراد معادل با ارزش اسمیِ اون سهام یا اوراق هست.
افراد ریسک‌پذیر: وقتی که شما دیدگاه جسورانه‌تری در معاملاتتون داشته باشین و در ازای سود بیشتر، ریسک بیشتری رو متحمل شین، در این دسته قرار می‌گیرین. افراد ریسک‌پذیر در پذیرش ریسک سریعتر عمل می‌کنن اما این نکته به این معنی نیست که اون‌ها بدون بررسیِ دقیق شرایط، حاضر به پذیرش ریسک هستن.
ارتباط ریسک و بازده سرمایه گذاری
وقتی ما از ریسک صحبت می‌کنیم، باید بدونیم که سر دیگه این داستان بازدهی قرار داره. در واقع بدون انتظار بازدهی، پذیرش ریسک یک عمل بیهوده محسوب می‌شه و صرفا وجود بازدهی هست که ریسک‌پذیری رو توجیه می‌کنه. ارتباط ریسک و بازدهی سرمایه گذاری رو می‌شه یک ارتباط مستقیم در نظر گرفت و این دو به‌صورت مستقیم روی هم تاثیر می‌گذارن.
این نکته به این معنیه که شما با پذیرش ریسک بیشتر، بازدهی بیشتری رو هم از سرمایه‌گذاری خودتون به دست میارین و اگه در معاملات خودتون ریسک‌پذیری کمی داشته باشین، درنهایت هم باید به همین تناسب انتظار بازدهی رو از سرمایه‌تون داشته باشین. مثال واضح این ارتباط رو هم می‌شه در بازارهایی مثل بازار دلار و طلا مشاهده کرد که افراد با سرمایه‌گذاری در اون‌ها، سود بیشتری رو نسبت به سرمایه‌گذاری‌های ایمن‌تری مثل سپرده‌گذاری در بانک به دست میارن.
البته این رابطه دوطرفه هست و پذیرش ریسک بیشتر در برخی از موارد هم باعث متحمل شدن ضرر بیشتره.
راهکارها و استراتژی‌های مدیریت ریسک سرمایه گذاری
حالا که با انواع ریسک سرمایه گذاری در بورس بیشتر آشنا شدیم، زمان اون رسیده تا مروری هم بر راهکارهای مدیریت اون‌ها داشته باشیم تا شما این ریسک‌ها رو به بهترین شکل ممکن مدیریت کنید.
برنامه‌ریزی در معاملات و بررسی بازار
مهمترین نکته‌ای که به شما در مدیریت ریسک سرمایه گذاری در بورس کمک می‌کنه، برنامه‌ریزی دقیق در معاملاتتون هست. اگه شما بسترهای سرمایه‌گذاری‌تون رو با بررسی دقیق انتخاب کنین و برای ورود و خروج از موقعیت‌تون هم استراتژی داشته باشین، ریسکی که متحمل می‌شین، بهترین نتایج رو براتون به همراه داره.
رعایت قانون یک درصد
یکی از مرسوم‌ترین استراتژی‌هایی که در مدیریت ریسک تاثیر زیادی رو داره، قانون یک درصد هست که خیلی از فعالان بازارهای مالی برای کاهش ریسک‌های غیرضروری از اون استفاده می‌کنن. این قانون به این شکله که شما نباید بیشتر از یک درصد سرمایه‌تون رو بر روی یک معامله صرف کنین. یعنی اگه شما یک سرمایه صدهزار تومانی رو در اختیارتون دارین، در هر معامله باید صرفا هزار تومان سرمایه‌گذاری کنین.
البته خیلی از افراد با رشد سرمایه خودشون این درصد رو هم کاهش میدن و تنوع رو در سرمایه‌گذاری‌های خودشون بیشتر می‌کنن.
تعیین حد ضرر و سود
راهکار آخری که شما می‌تونین در این راستا از اون استفاده کنین، تعیین حد ضرر و سود هست. این موضوع به شما کمک می‌کنه تا در زمان مقرر از موقعیت خودتون خارج شین و همین عامل از متضرر شدن شما جلوگیری می‌کنه. البته شما باید این ۲ سطح رو با بررسی دقیق تعیین کنین تا درنهایت بهترین نتیجه رو به دست بیارین.
جمع‌بندی
مدیریت ریسک سرمایه گذاری در بورس یکی از مهمترین مسائلی هست که شما باید به عنوان یک سرمایه‌گذار اون رو مدنظر داشته باشین و خودتون رو برای مدیریت ریسک‌های مختلف به بیشترین آمادگی برسونین. به همین دلیل در این مطلب از کارگزاری حافظ علاوه بر مرور انواع ریسک، استراتژی‌های مدیریت این ریسک‌ها رو هم مورد بررسی قرار دادیم تا شما در این مسیر با کمترین چالش غیرمنتظره روبه‌رو شید.
تیپ های شخصیتی سرمایه گذاران و تاثیر آن بر رفتار معاملاتی
تصمیمات تجار و سرمایه‌گذاران تاثییر بسیار مهمی بر روی معاملات آنها دارد. تمامی بازارهای تجاری دچار نوسان و فراز و نشیب می‌شوند؛ سرمایه‌گذاری در این میدان پیروز است که بتواند بهترین تصمیم را در برهه‌های زمانی خاص بگیرد. تیپ های شخصیتی سرمایه گذاران تاثیر به‌سزایی در تصمیمات آنها دارد و می‌تواند نتیجه‌ی سرمایه‌گذاری را تغییر دهد و بر روی روند بازار تاثیر مستقیم دارد.
در بازار ارزهای دیجیتال و کریپتوکارنسی‌ها نیز شخصیت و نوع رفتار سرمایه‌گذاران هنگام نوسانات بازار بسیار مهم است. در این مقاله به بررسی تیپ های شخصیتی مختلف سرمایه‌گذاران و تاثیر آن بر روی سبک معاملات در بازارهای مختلف مالی و بهترین استراتژی معاملاتی برای افراد مبتدی خواهیم پرداخت.
انواع تیپ های شخصیتی سرمایه گذاران
روانشناسان سرمایه گذاران بازارهای مختلف مالی را با توجه به نوع رفتارشان در آغاز و طول سرمایه گذاری و همچنین هنگام نوسانات شدید بازار مورد بررسی قرار داده‌‌اند. در طی این تحقیق ۶ تیپ شخصیتی سرمایه گذاران بیشتر از سایر تیپ‌ها بر روی بازارهای سرمایه تاثیر گذار بوده است.
آرمان‌گرا، عمل‌گرا، شکل‌گرا، آمیزگر، برون‌فکن و واقع‌بین، نام‌هایی هستند که برای این تیپ های شخصیتی سرمایه گذاران انتخاب شده‌اند. در ادامه به بررسی بیشتر آنها می‌پردازیم.
۱. سرمایه گذار آرمان‌گرا (Idealist)
افرادی که تیپ شخصیتی آرمان‌گرا دارند؛ در رابطه با استعدادهای تجاری خود بیش از حد مطمئن‌اند و اعتماد به‌نفس بالایی در این زمینه دارند. آنها همیشه نسبت به بازار خوش بین‌اند.
این افراد هرگز اطلاعاتی که با با دیدگاه مثبت خودشان از بازار سرمایه مغایرت داشته باشد را مدنظر قرار نمی‌دهند. آرمان‌گرا‌ها الگوهایی را در بازار دنبال می‌کنند که حقیقی نیست و زاده‌ی ذهن بیش از اندازه خوش بین و مثبت خودشان است. آنها چون تصور می‌کنند بهره‌ی هوشی بیشتری نسبت به سایرین دارند، همیشه و در هر حال می‌توانند سرمایه‌ی خود در بازار را کنترل کنند و بر روند بازار تسلط دارند.
سرمایه گذار آرمان‌گرا هیچ‌وقت تحقیقات کامل انجام نمی‌دهد و فقط به تحلیل‌های مثبت دیگران اتکا میکند.
۲. سرمایه گذار عمل‌گرا (Pragmatic)
سرمایه گذار عمل‌گرا نقطه‌ی مقابل سرمایه گذار آرمان‌گراست. این دسته از سرمایه گذاران تصویر واقع بینانه و حقیقی از بهره‌ی هوشی، توانایی و مهارت‌های اقتصادی و تجاری خود دارند. آنها همیشه توانایی‌های خود را با شک و تردید رصد میکند.
عمل‌گرایان به بازار سرمایه اطمینان کامل ندارند و همیشه نوسانات و احتمالات سرمایه گذاری را در نظر می‌گیرند. آنها برای تایید درستی تحلیل‌های خود تحقیقات کامل می‌کنند و فقط به چند منبع عمومی اتکا ندارند.
۳. سرمایه گذار شکل‌گرا (Framer)
این دسته از سرمایه گذاران بسترهای سرمایه گذاری انواع سرمایه‌گذار خود را با دقت و وسواس فراوان ارزیابی و پیگیری می‌کنند. شکل گرایان بخش‌های کوچک و فرعی سرمایه گذاری را با دقت رصد می‌کنند و توجه خاصی به برنامه و مسیر کلی ندارند.
آنها در تجزیه و تحلیل مشکلات مسیر یا نوسانات بازار خشک و غیر منعطف‌اند و به عوامل خارجی جریان سرمایه گذاری توجه چندانی ندارند.
این دسته به جای آنکه چندین کانال سرمایه گذاری پیوسته به هم داشته باشند؛ میزان زیادی پول نقد بدون استفاده در حساب بانکی‌شان دارند. سرمایه گذاران شکل‌گرا به‌طور نا‌خود آگاه با تثبیت برآوردهای خود از بازار، قیمت اوراق بهادار را تثبیت می‌کنند.
۴. سرمایه گذار آمیزگر (Integrator)
آمیز‌گرایان هنگام سرمایه گذاری تمام عوامل بیرونی بازار را در نظر می‌گیرند. آنها ابعاد مختلف سرمایه گذاری خود را اجزای به هم وابسته و تاثیر گذار بر روی یک‌دیگر می‌دانند.
سرمایه گذار آمیز‌گرا درک کاملی از همبستگی عملکرد بخش‌های مختلف بازارهای مالی دارد و روند و سبد سرمایه‌ی خود را براساس این همبستگی تنظیم میکند.
۵. سرمایه گذار برون‌فکن (Reflector)
یک سرمایه گذار برون‌فکن به سختی اشتباهات خود را که سبب شده در بازار متضرر شود، قبول میکند. این دسته حتی پس از اثبات این موضوع که مشکل و ضرر به‌خاطر تصمیم نادرست آنها به‌وجود آمده هم برای اقدام به اصلاح تصمیمات خود عجله‌ای ندارند و گاهی از آن سرباز می‌زنند.
برون‌فکن از اعتراف و پذیرش اشتباهاتش امتناء میکند و سعی میکند نتیجه‌ی بد را به عوامل داخلی و خارجی مختلف نسبت دهد.
آنها به‌دلیل جلوگیری از این اعترافات و به‌دلیل آنکه نیاز نباشد بپذیرند مشکل از سوی آنها بوده نه وضعیت بازار سرمایه، خیلی دیر تصمیم می‌گیرند تا دچار تصمیم اشتباه نشوند.
۶. سرمایه گذار واقع‌بین (Realist)
این دسته از سرمایه گذاران برخلاف برون فکن‌‌‌ها در مواجه با پیامد تصمیمات اشتباه‌شان سخت و غیر منعطف نیستند. واقع بین‌ها پیامد اشتباهات خود را می‌پذیرند و برای حل مشکل پیش آمده همیشه آماده‌اند. آنها برای توجیه مشکل یا ضرر پیش آمده بهانه تراشی نمی‌کنند و اشخاص یا عوامل دیگر را مقصر نمی‌دانند.
یک سرمایه گذار واقع بین به‌طور کامل مسئولیت اشتباه خود را قبول میکند و احساس تأسف و ندامت بیش از حد در این باره ندارد. به‌همین خاطر هنگام تصمیم‌گیری ترس زودتر به سراغ او نمی‌رود و در شرایطی مناسب و با ذهنی آرام تصمیم می‌گیرد.
با این توضیحات می‌توان هر یک از این ۶ تا از تیپ های شخصیتی سرمایه گذاران را در مقابل دیگری و متضاد آن دانست:
- آرمان‌گرا در مقابل عمل‌گرا
- شکل‌گرا در مقابل آمیزگر
- برون‌فکن در مقابل واقع‌بین
۵ ویژگی تیپ های شخصیتی سرمایه گذاران
نوعی شخصیت‌بندی دیگر نیز برای سرمایه گذاران حوزه‌های اقتصادی در نظر گرفته شده است. این دسته‌بندی طی پژوهشی توسط “کمیسیون اوراق بهادار بریتیش کلمبیا” (British Columbia Securities Commission) در کشور کانادا با نام «سرمایه‌گذار باهوش ملی» انجام گرفته است. طی این تحقیق مشخص شد هر بخش از کشور کانادا تحت سلطه‌ی کدام نوع از تیپ های شخصیتی سرمایه گذاران است. با توجه به این پژوهش دولت‌‌ها می‌توانند تا حدودی بازارهای سرمایه در بخش‌های مختلف کشور را آنالیز کنند.
بر اساس این تحقیقات سرمایه گذاران به ۵ دسته‌ی بیباک، سخت‌کوش، عجول، محتاط و هیجانی تقسیم می‌شوند.
۱. سرمایه گذار بیباک
افراد بی باک در سرمایه گذاری بسیار انعطاف پذیرند. آنها آمادگی پذیرش هر اتفاقی در مسیر سرمایه گذاری را دارند و به طور خیلی خاص برون‌گرا هستند.
افراد این دسته بیش از هر چیزی به سرمایه گذاری علاقه‌مند هستند و اکثر اوقات از یک مشاور برای اجرای امور کمک می‌گیرند. به طور کلی سرمایه گذار بیباک بهترین نوع رفتار سرمایه گذاری را دارد.
۲. سرمایه گذار سخت‌کوش
سرمایه گذار سخت کوشی نسخه‌ی درون‌گرای سرمایه گذار بیباک است. این افراد نیز تمام رفتارهای مناسب سرمایه گذاری را مانند دسته‌ی قبل می‌شناسند و آنها را اجرا می‌کنند.
سخت‌کوش‌‌ها تمام صورت حساب‌ها و فاکتورها را به طور کامل مطالعه می‌کنند؛ اما سوابق قبلی را بررسی نمی‌کنند و در رابطه با جبران خسارت‌‌ها و ضررها در دوره‌های زمانی مختلف عکس العملی ندارند و خواستار جبران آنها نیستند که این رفتار نقطه‌ای منفی میان رفتارهای شایسته‌ی آن‌هاست.
۳. سرمایه گذار عجول
این افراد کاملاً سازگار با روند بازار و سرمایه گذاری هستند. سرمایه گذار عجول بسیار کمتر از سایر تیپ های شخصیتی به سراغ سرمایه گذاری مستقل می‌رود.
این دسته نیز از مشاوران مالی کمک می‌گیرند؛ اما صورت حساب و ضرر و زیان‌های خود را بررسی نمی‌کنند و اهمیت چندانی به آنها نمی‌دهند. افراد این دسته قبل از شروع فعالیت خود صبر زیادی ندارند و تحقیقات کافی برای آغاز کار انجام نمی‌دهند.
۴. سرمایه گذار محتاط
سرمایه گذار محتاط یک شخص درون‌گراست که حتی علاقه‌‌ای به یک مشورت ساده با شخصی دیگر در رابطه با اهداف و مسیر سرمایه گذاری خود ندارد؛ چه برسد به آنکه از مشاوران مالی و تجاری کمک بگیرد.
افراد این دسته علاقه‌ی چندانی به کسب تجربیات جدید ندارند و برای تجربه‌ی هر چیزی آماده نیستند. همچنین خیلی کم دیده شده که محتاط‌‌ها سوابق مالی و تجاری پیشین خود را مجدداً مورد بررسی قرار دهند.
۵. سرمایه گذار هیجانی
تیپ شخصیت هیجانی تا جایی که امکان داشته باشد وارد عرصه‌ی سرمایه گذاری و تجارت نمی‌شود. اما اگر تصمیم به این کار بگیرد، هیچ مطالعه و تحقیقی در رابطه با مناسب یا نامناسب بودن حیطه‌ی فعالیت با توجه به شخصیت و سلیقه‌ی خود و یا کسب اطلاعات در رابطه با سود و ضرر بازار انجام نمی‌دهد و همیشه بی‌گدار به آب می‌زند. این دسته مناسب‌ترین گروه برای کلاه‌برداران هستند و بیشتر از همه طعمه‌ی افراد سودجو می‌شوند.
صحبت پایانی
حضور در بازارهای سرمایه و داشتن یک شغل مستقل بدون نیاز به کارفرما و داشتن کسب درآمد انواع سرمایه‌گذار غیر فعال از ارزهای دیجیتال بیشتر از حقوق ماهیانه، هدف و رویای بخش بزرگی از مردم دنیاست.
بازارهای سرمایه و خبرهای مبنی بر رشد ناگهانی آنها و کسب سودهای کلان و راه های کسب درآمد ار بیت کوین برای همه جذاب و فریبنده است. اما ورود به این عرصه نیازمند تحقیقات بسیار است. وارد شدن به هر بخشی از این بازار بدون شناخت کافی از فراز و نشیب‌‌های پیش‌رو، می‌تواند ضررهای غیر‌قابل جبران در پیش داشته باشد. همچنین با توجه به مطالبی که تا این‌جا بازگو کردیم؛ ورود به عرصه‌ی تجارت و آغاز سرمایه گذاری علاوه بر شناخت کافی و کسب اطلاعات دقیق از بازار و عوامل تاثیرگذار بر آن، به شناخت کافی شخصیت‌تان نیز بستگی دارد.
باید با بررسی‌‌های بیشتر روان‌شناختی دریابید که در کدام یک از انواع تیپ های شخصیتی سرمایه گذاران دسته‌بندی می‌شوید و در حین سرمایه گذاری و انجام فعالیت‌های اقتصادی و همچنین بالا و پایین‌های شدید بازار، چه رفتاری از خود بروز می‌دهید. همچنین با انجام این بررسی‌ها، می‌توانید میزان نوع تصمیم‌گیری و آستانه‌ی تحمل خود را دریابید. این اطلاعت در روند سرمایه گذاری و انتخاب نوع بازار کمک شایانی به شما خواهد کرد.
معامله‌گر محافظه‌کار هستید یا جسور!؟
سرمایه‌گذاران بورس، با بازاری طرف هستند که آزادی عملِ بسیاری را به آن ها می‌دهد، بیش از پانصد نماد معاملاتی در گروه‌های صنعت مختلف. همه‌ی سهم‌ها در حال چشمک زدن به سرمایه‌گذاران بورس هستند!
نوسانات لحظه‌ای سهام، ما را برای انجام معاملات وسوسه میکند. این تعداد سهامِ بالا در بورس منتظر هستند تا ما آنها را درون پرتفوی خود قرار دهیم اما اندکی دست نگه‌دارید. کلید موفقیتِ سرمایه‌گذاران بورس، تطابق سهام مناسب و زمان مناسب است.
شرایط سرمایه‌گذاری مناسب خود را بیابید
این ما هستیم که باید قبل از سرمایه‌گذاری، چهارچوب‌های خود را مشخص کنیم. سرمایه‌گذاران بورس پیش از هر چیز باید سهام مناسب را با رویکردهای سرمایه‌گذاری خود تطبیق دهند. قبل از سرمایه‌گذاری در بورس باید از خود سؤال کنیم: با سرمایه‌گذاری در این سهم، چه زمانی به هدف مالی مشخص‌شده دست خواهم یافت.
مطمئناً هدف سرمایه‌گذاران بورس از خریدوفروش سهام “صرفاً” کسب سود است؛ بنابراین یک سهم را برای اینکه اسم دهن پرکن دارد نمی‌خریم!
فعالیت ما به‌عنوان یک سرمایه‌گذار در بازاری که بیشتر شبیه به یک گاو بی شاخ و دم است، تنها به دلیل اهداف مالی از پیش ترسیم‌شده است. سرمایه‌گذاری در بازار بورس وسیله‌ای است برای رسیدن به اهداف مالی مشخص، اما سرمایه‌گذاران بورس متناسب با نیازهای مالی خود اهداف متفاوتی دارند.
سرمایه‌گذاران محافظه‌کار (ریسک گریز)
شاید در نگاه اول تصور کنیم که بورس یک دستگاه چاپ اسکناس است یا شبیه به یک تراکتور انواع سرمایه‌گذار پول‌سازی، اما واقعیت آن است که ریسک این بازار فرای تصور ماست. سرمایه‌گذاران زیادی بودند که قبل از حصول نتیجه، طاقتشان طاق شده است. آنها بعد از تلاش‌های فراوان برای شکستن طلسم بازار، درنهایت عطایش را به لقایش بخشیدند!
در عوض سرمایه‌گذاران محافظه‌کار به دلیل طبع ریسک گریزی خود سودهای کلانی از بازار گرفتند. این سرمایه‌گذاران محافظه‌کار عموماً بازه‌های بلندمدت پنج سال یا بیشتر را برای سرمایه‌گذاری انتخاب می‌کنند.
آنها همین‌طور سهم‌هایی باارزش بازار بزرگ را انتخاب می‌کنند تا مبادا به‌صف فروش بخورند. پر واضع است، صبر و بردباری و تفکر استراتژیک آنها باعث می‌شود به‌خوبی از قدرت بهره مرکب (compound interest) استفاده کنند.
سرمایه‌گذاران جسور (ریسک‌پذیر)
نقطه مقابل سرمایه‌گذاران محافظه‌کار، سرمایه‌گذاران جسور هستند. این سرمایه‌گذارانِ خطرپذیر، عموماً سبک معاملات تیغ‌زنی (نوسانی) را دنبال می‌کنند. اگرچه این جستار قصد نقد یا جانب‌داری از هیچ گروهِ سرمایه‌گذاران بورس را ندارد، اما اغلب معامله‌گران تیغ‌زن درنهایت ضربِ شصت این بازار را خواهند چشید!
سرمایه‌گذاران جسور و ریسک‌پذیر عموماً به دنبال کسب انواع سرمایه‌گذار سود در زمانِ کوتاه‌مدت هستند. شرکت‌های نوپا باارزش بازار کوچک معمولاً ریسک سرمایه‌گذاری بالایی دارند. سرمایه‌گذاران بورس که ریسک‌پذیری را به جای ریسک گریزی انتخاب می‌کنند باهدف کسب سود بیشتر، سرمایه خود را در معرض خطر قرار می‌دهند.
سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر یا ریسک گریز!؟
پاسخ سؤال در ابتدای مقاله عنوان شد: کلید موفقیتِ سرمایه‌گذاران موفقِ بورس، تطابق سهام مناسب و زمان مناسب است. قطعاً یک سرمایه‌گذار بلندمدت را باکی از نوسانات مقطعی قیمت سهم نیست! در عوض یک سرمایه‌گذار جسور و ریسک‌پذیر که به دنبال موقعیت‌های معاملاتی است، نمی‌تواند سهمی را بادید ۳ ساله بخرد!
معامله‌گر جسوری که باهدف کسب سودهای چنددرصدی، لحظه‌به‌لحظه خود را در معرض هیجان بازار قرار می‌دهد، اعصابی پولادین نیاز دارد. البته تغییر از ویژگی‌های روانی، نیازمند وقت آزاد و انرژی لازم نیز هست. بااین‌حال کدام درست و کدام غلط است؟!
قدرت بهره‌ی مرکب و سرمایه‌گذاران بورس
کارنامه‌ی ثروتمندترین سرمایه‌گذاران بورس از کسب سودهای کمتر از ۳۰ درصدی در سال حکایت دارد. فوق حرفه‌ای‌های بازار بورس ازجمله وارن ادوارد بافت و جورجی شوارتز سود میانگین سالیانه‌ی ۲۵ تا ۳۰ درصدی را در پرتفوهای خود به دست می‌آورند؛ اما چه چیزی باعث می‌شود دلارهای اندک آنان به میلیاردها دلار ثروت تبدیل شود؟! به نظرم پاسخ را باید در قدرت بهره‌ی مرکب یافت!
آلبرت انیشتین یکی از بزرگ‌ترین نوابغ فیزیک می‌گوید: بهره‌ی مرکب بزرگ‌ترین کشف ریاضیات برای تمام زمان‌ها خواهد بود.
البته قدرت فوق‌العاده بالای بهره مرکب در رشد سرمایه یک سبدِ سهام، به اندازی فرمول آن پیچیده نیست. چه‌بسا ما پیچیدگی را یک مزیت محسوب کنیم اما فرایند میلیونر شدن سرمایه‌گذاران موفق بورس، بسیار ساده است! آنها یک سرمایه را کم‌کم رشد می‌دهند انواع سرمایه‌گذار ولی قادرند سودهای خود را حفظ کنند!
نتیجه‌گیری
هر سرمایه‌گذار، متناسب با رویکردهای پیش روی خود، سرمایه‌گذاری مناسب را گزینش میکند. اما سرمایه‌گذاری در بورس یک فرایند بلندمدت است و به صبر و حوصله‌ی بالا نیاز دارد. یک سرمایه ی اندک، به‌شرط آنکه حفظ شود، بر اساس قاعده‌ی سود مرکب (مشاهده ی ویدیو) می‌تواند به طرز عجیبی رشد کند.
در بازار سرمایه، ما با ریسک‌های مختلفی سروکار داریم؛ اما یکی از مهمترین آنها، ریسک توقف نماد معاملاتی یک سهم (و به‌تبع آن تعدیل منفی قیمت) و ریسک عدم نقد شوندگی است. همین دو ریسک می‌تواند سرمایه ما را به خطر بیندازد و از این حیث سرمایه‌گذاران محافظه‌کار یک گام جلوتر هستند.
صبر کنید!
آنچه عنوان شد و نتیجه‌گیری شد درباره انواع مختلف سرمایه‌گذاران بورس است. هرکدام از این مدلهای سرمایه‌گذاری برای خود استراتژی‌های مشخصی دارند. آنها متناسب با رویکردهای خود، قوانین تقریباً مشخصی را دنبال می‌کنند.مقاله‌ی بعدی رهاسرمایه به توضیح دقیق‌تر چیدمان سبد سهام این دو گروه خواهد پرداخت.
دیدگاه شما