صندوق پوشش ریسک یا (Hedge fund)
در سرمایه‌گذاری، مفهومی به نام صندوق پوشش ریسک یا (Hedge Fund) وجود دارد. این صندوق زمانی به وجود آمد که یک مرد مفهومی ساده در بازار را توصیف کرد: بی‌طرفی بازار. آلفرد جونز دارایی‌هایی را خریداری کرد که معتقد بود ارزش آنها نسبت به عملکرد کلی بازار افزایش می‌یابد و دارایی‌های کوتاه مدتی را فروخت که انتظار داشت قیمت آنها کاهش یابد. این منجر به صنعت چند تریلیون دلاری با فرصت‌هایی برای سرمایه‌گذاری در بخش‌ها و دستیابی به بازده مثبت، بدون توجه به جهت‌گیری بازار شد. در ادامه با این مفهوم آشنا خواهید شد.
صندوق پوشش ریسک چیست؟
صندوق پوشش ریسک یا صندوق تامینی شکلی از سرمایه‌گذاری جایگزین است که سرمایه را از سرمایه‌گذاران فردی یا نهادی برای سرمایه‌گذاری در دارایی‌های متنوع جمع می‌کند، که اغلب بر تکنیک‌های پیچیده برای ایجاد سبد خود و مدیریت ریسک تکیه می‌کند. صندوق‌های پوشش ریسک می‌توانند در هر چیزی از املاک و مستغلات گرفته تا ارزها و سایر دارایی‌های جایگزین سرمایه‌گذاری کنند. این یکی از روش‌هایی است که هج فاندها از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک که معمولاً فقط در سهام یا اوراق قرضه سرمایه‌گذاری می‌کنند، متفاوت است.
هدف همه‌ی صندوق‌های پوشش ریسک، به حداکثر رساندن بازده سرمایه‌گذاران و حذف ریسک است، صرف‌نظر از اینکه بازار در حال صعود یا نزول است. محبوبیت هج کردن (Hedging) چیست؟ آنها اغلب به بازارهای گاوی ایالات متحده در دهه ۱۹۲۰، قبل از رکود بزرگ نسبت داده می شود. امروزه صندوق‌های تامینی دارای چندین تریلیون دلار تحت مدیریت هستند.
انواع صندوق‌های پوشش ریسک
از آنجایی که صندوق‌های پوشش ریسک ابزارهای سرمایه‌گذاری خصوصی هستند، تا زمانی که سرمایه‌گذاران در مورد استراتژی‌های به کار گرفته شده برای خود آگاه باشند، صندوق‌ها می‌توانند کمابیش هر کاری را که دوست دارند انجام دهند. (استراتژی سرمایه‌گذاری معمولاً در دفترچه‌ای برای سرمایه‌گذاران توضیح داده می‌شود تا قبل از سرمایه‌گذاری آنها را مطالعه کنند.) در حالی که این درجه از آزادی عمل می‌تواند بسیار خطرناک باشد، اما به صندوق‌های تامینی انعطاف‌پذیری زیادی نیز می‌دهد. استراتژی‌های هج فاندها می‌تواند بر موارد زیر تمرکز کند:
- کلان: سرمایه‌گذاری در سهام، اوراق قرضه و ارزها به امید سود بردن از تغییرات در متغیرهای کلان اقتصادی (مانند نرخ بهره جهانی، سیاست‌های اقتصادی و غیره)
- سهام: سرمایه‌گذاری در سهام در سطح جهانی یا ملی در حالی که در مقابل رکود در بازارهای سهام، با قرض کردن سهام یا شاخص‌های سهام که دارای ارزش بیش از حد هستند،ریسک سرمایه‌گذاری را پایین می‌آورند.
- ارزش نسبی: از ناکارآمدی قیمت یا گسترش ناکارآمدی‌ها استفاده می کند.
- اکتیویسم: مدیر با تغییر هیئت مدیره، انتصاب مدیریت جدید یا اصرار برای فروش یک شرکت، نوسانات صندوق را دستکاری می‌کند.
علاوه هج کردن (Hedging) چیست؟ هج کردن (Hedging) چیست؟ بر این، این امکان برای یک صندوق تامینی وجود دارد که با ترکیب سایر هج فاندها یا ابزارهای سرمایه‌گذاری تلفیقی، رویکرد استراتژیک “صندوق صندوق‌ها” را اتخاذ کند. هدف در اینجا کنترل بهتر نوسانات، ریسک و بازده صندوق با ترکیب استراتژیک استراتژی‌ها و وجوه اساسی است.
مزایا و معایب صندوق پوشش ریسک
مزایای هج فاندها
_ استراتژی‌های هدفمند: صندوق ممکن است بازدهی کمتری را هدف قرار دهد، بنابراین در بازار نزولی ضرر کمتری می‌کند. این ممکن است به قیمت سود در بازار رو به رشد باشد. یا به معنای خطر زیان بیشتر است. بنابراین هنگام انتخاب صندوق، میزان پذیرش خود را برای ریسک در نظر بگیرید.
_ تنوع دارایی: می‌تواند شما را در معرض طیف گسترده‌تری از طبقات و بازارهای دارایی قرار دهد. این صندوق می‌تواند به تنوع بخشیدن به سبد شما کمک کند. و کاهش مواجهه با رکود در برخی طبقات یا بازارهای دارایی شود.
معایب هج فاندها
_ ریسک اهرمی: یک صندوق ممکن است بیش از ۱۰۰٪ دارایی‌های سرمایه‌گذاری شده را در معرض خطر قرار دهد. بنابراین، اگر بازارها برخلاف موقعیت صندوق حرکت کنند، ممکن است ضررهای زیادی ایجاد کند. اوراق مشتقه و فروش استقراضی هر دو شامل ریسک اهرمی هستند.
_ ریسک نقدینگی: سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی که در بازار آزاد معامله نمی‌شوند، فروش یا ارزش‌گذاری آنها را دشوارتر می‌کند. اگر ارزش دارایی کاهش یابد و شما بخواهید پول خود را پس بگیرید، فروش سریع آن سخت خواهد بود. ممکن است یک صندوق از هج فاندها نتواند به سرعت از صندوق‌های پایه خارج شود. این امر بازخرید پول خود را در کوتاه مدت دشوارتر می‌کند.
_ ریسک تمرکز: اگر تمام دارایی‌ها در یک بازار واحد متمرکز شوند و آن بازار عملکرد ضعیفی داشته باشد خطر زیان بسیار افزایش می‌یابد.
_ ریسک طرف مقابل: اوراق مشتقه را می‌توان با توافق با یک نفر دیگر «از طریق بورس» خریداری کرد. آن طرف ممکن است به توافق پایبند نباشد.
صندوق های تامینی در مقابل صندوق های سرمایه گذاری مشترک
در حالی که هم صندوق های تامینی و هم صندوق های سرمایه گذاری مشترک، پول سرمایه گذاران را جمع می‌کنند و معمولاً سبدهای متنوعی را خریداری می‌کنند، تفاوت های زیادی بین این دو مدل سرمایه گذاری وجود دارد.
اهداف سرمایه گذاری
صندوق سرمایه گذاری مشترک معمولی دارای یک شاخص معیار است که مدیر صندوق قصد دارد از آن بهتر عمل کند. مدیران صندوق‌های تامینی انگیزه دارند تا بازدهی را به حداکثر برسانند تا کارمزد عملکرد خود را افزایش دهند. عدم تقارن در کارمزد (به عنوان مثال، شرکت صندوق نمی‌تواند به دلیل عملکرد منفی به سرمایه گذاران بدهکار باشد) منجر به استراتژی‌ها و نتایج بی‌ثبات‌تر سال به سال می‌شود.
هزینه‌ها
صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک نسبت هزینه‌ای را که معمولاً بین ۰.۵ تا ۱.۵ درصد کاهش می‌یابد، دریافت می‌کنند. اگر به صندوق‌های شاخص علاقه‌مند هستید، کارمزدها می‌تواند بسیار نزدیک به ۰٪ باشد. صندوق‌های پوشش ریسک معمولاً ۲٪ کارمزد مدیریت و کارمزد عملکرد اضافی ۲۰٪ از سود دریافت می‌کنند. این باعث می‌شود که صندوق‌های تامینی نسبت به صندوق‌های مشترک بسیار گران باشد.
الزامات سهامداران هج فاند
هر کسی می‌تواند در یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک سرمایه‌گذاری کند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک ممکن است به حداقل سرمایه‌گذاری ۱۰۰ دلار، ۱۰۰۰ دلار یا بیشتر نیاز داشته باشند، اما تا زمانی که پول دارید، می‌توانید سهام بخرید. صندوق‌های پوشش ریسک فقط سرمایه‌گذاران معتبر را می‌پذیرند. علاوه بر این، صندوق‌های تامینی معمولا دارای حداقل سرمایه‌گذاری بسیار بالایی هستند، مانند ۱ میلیون دلار. این محدودیت قابل توجهی را برای تعداد افرادی که می‌توانند در یک صندوق تامینی خرید کنند، ایجاد می‌کند.
نقدینگی
سرمایه‌گذاران می‌توانند سهام خود را در یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک در هر روز بفروشند. در حالی که دستور فروش آنها تا پایان روز معاملاتی اجرا نمی‌شود، آنها می‌توانند هر روز که بازار سهام باز است، فروش یا خرید بیشتری داشته باشند. صندوق‌های تامینی سرمایه‌گذاران خود را به خرید و فروش در دوره‌های خاص هر سه ماهه، نیم‌سال یا گاهی طولانی‌تر محدود می‌کنند. علاوه بر این، سرمایه‌گذاران جدید باید وجوه خود را برای مدت معینی معمولاً یک سال قفل کنند.
استراتژی‌های معاملاتی
صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک در استراتژی‌هایی که می‌توانند برای سرمایه‌گذاری استفاده کنند محدود هستند. در بیشتر موارد، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک به خرید سهام، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار پایبند هستند. صندوق‌های پوشش ریسک تقریباً در هر چیزی می‌توانند سرمایه‌گذاری کنند و بنابراین می‌توانند طیف گسترده‌ای از استراتژی‌ها را به کار گیرند. مدیران می‌توانند از مشتقات برای پوشش ریسک یا اهرم استفاده کنند، می‌توانند دارایی‌های غیر نقدشونده بیشتری مانند آثار هنری یا املاک خصوصی بخرند، می‌توانند شورت سلینگ داشته باشند و از استراتژی شورت استفاده کنند. این استراتژی‌ها اغلب بی‌ثبات‌تر از راهبردهای موجود در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک هستند.
سخن پایانی
سرمایه‌گذارانی که واجد شرایط تعریف “سرمایه‌گذار معتبر” هستند و علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در صندوق‌های تامینی هستند، باید سطح ریسک سرمایه‌گذاری، کارمزدها و اینکه چگونه صندوق‌های تامینی می‌توانند به استراتژی سرمایه‌گذاری کلی شما ارزش بیافزایند را در نظر بگیرند. در حالی که کار با صندوق‌های تامینی به طور بالقوه می‌تواند بازده را افزایش دهد، متعادل کردن ریسک و سود همیشه باید در ذهن هر سرمایه‌گذار باشد.
راهنمای استراتژی معاملاتی هدجینگ Zen8 در فارکس
ممکن است شما چیزهای بسیار بدی در مورد هدجینگ شنیده باشید. اما در این مواقع باید بدانید که بین یک واقعیت و یک نظر، تفاوت هایی وجود دارد.
از خودتان بپرسید که آیا معامله گران مخالف هدجینگ، یک حقیقت را می گویند یا یک نظر شدید الحن را؟!
بنابراین یک ذهن باز داشته باشید و خودتان مفید بودن یا نبودن هدجینگ برای معاملاتتان را پیدا کنید.
حقیقت: هیچ کس نمی داند که دقیقاً چه اتفاقی در بازارها خواهد افتاد. بعضی از معامله گران در حدس زدن بسیار ماهر هستند. اما واقعیت این است که هیچ کس نمی تواند ۱۰۰٪ درست پیش بینی کند. Zen8 به جای اینکه دائماً شما را متوقف کند، به شما کمک می کند تا شرایط را بپذیرید و با آن کنار بیایید.
Hedging در بازارهای مالی عبارت است از بکاری گیری یک استراتژی با استفاده از ابزارهای خاص برای جبران زیان ناشی از هرگونه حرکت پیش بینی نشده قیمت.
بسیار خب، من هدجینگ Zen8 را دوست دارم چون:
- این روش هدجینگ بسیار ساده است و هیچ قانون پیچیده ای وجود ندارد که لازم باشد هج کردن (Hedging) چیست؟ آن را به خاطر بسپارید.
- این استراتژی، با ثبات ترین و سودآورترین استراتژی برای من بوده است. البته هیچ چیز مفت و مجانی وجود ندارد، بنابراین بازده ماهیانه آن نسبتاً کم است. من شخصاً به دنبال حدود ۰.۵ تا ۲ درصد سود در ماه هستم.
- نیازی به تصمیم دقیقاً درست من نیست. در واقع، ممکن است من در یک مورد کاملاً اشتباه کنم و همچنان سود کنم.
- بسیار قابل تنظیم و شخصی سازی است. هدجینگ را می توانیم متناسب با دیدگاهمان از بازار تغییر دهیم. فقط نیاز به کمی تمرین است تا بفهمیم که چه چیزی برایمان بهتر است.
- من می توانم از سود مثبت بهره مند شوم و تا مدت ها درآمد منفعل داشته باشم.
حالا جنبه های منفی آن:
- از آنجایی که این روش انعطاف پذیری بسیار بالایی دارد، هیچ قانون سفت و سختی وجود ندارد. اگر شما یک برنامه معاملاتی بسیار سازمان یافته را ترجیح می دهید، پس احتمالاً این روش به درد شما نمی خورد.
- من از توقف ضرر استفاده نمی کنم. بله درست خواندید. زیرا پوزیشن های من هج شده اند (پوشش ریسک)، اگر از یک طرف ضرر کنم، هدجینگ از طرف دیگر آن را جبران می کند.
- اگر از راهنمایی های مربوط به ریسک پیروی نکنید، ممکن است در موقعیتی گیر بیفتید که نتوانید به راحتی از آن خلاص شوید. که واقعاً، واقعاً، واقعاً می تواند بد باشد. از دستورالعمل ها پیروی کنید آنگاه Zen8 می تواند بسیار سرگرم کننده باشد.
دیدگاه ها نسبت به روش Zen8
هدجینگ ممکن است وجهه بسیار بدی در دنیای معامله گری داشته باشد زیرا طرفداران هدجینگ ممکن است تعداد آیتم های خود را بیش از حد بالا ببرند و خود را در چاله ای بیندازند که نتوانند به سادگی از آن خارج شوند. من چندین بار دیده ام که این اتفاق برای معامله گران برجسته افتاده است.
من می خواستم از بروز این اتفاق جلوگیری کنم، بنابراین Zen8 را طراحی کردم تا یک تعادل منطقی بین موقعیت های معاملات فروش و خرید حفظ شود.
بله، این کار ممکن است سود شما را کاهش می دهد، اما در عین حال احتمال اینکه پوزیشن های شما تغییر رویه داده و به ضررتان تمام شوند را از بین می برد.
بهترین راه برای درک این مسئله، بررسی یک مثال است:
من دوست دارم همه چیز را ساده نگه دارم، بنابراین در درجه اول روی یک جفت ارز با یک اسپرد کم تمرکز می کنم. از آنجایی که نقد شونده ترین EURUSD جفت ارز موجود است، من آن را انتخاب می کنم.
در همین دستورالعمل که در حال نگارش آن هستم، طرف فروش به من سود می دهد و من برای داشتن پوزیشن خرید باید سود بپردازم. بنابراین ترجیح می دهم که به دنبال یک معامله خرید خوب باشم، اما فرصت های فروش خوب را هم رد نمی کنم. این به این دلیل است که من در طرف خرید بیشتر سود می کنم و مجبورم مدت بیشتری در معاملات فروش خود بمانم. اگر به همین منوال پیش برود، پوزیشن فروش بزرگتری نسبت به پوزیشن خرید به من داده و من سود می کنم. شما می توانید در هر دو طرف، معامله کنید، این به خود شما بستگی دارد.
شما می توانید از هر روش ورودی که به نفعتان است استفاده کنید، اما من حمایت و مقاومت ساده را دوست دارم.
حال بیایید دو حساب خود را تعیین کنیم، یکی خرید، یکی فروش. از آنجایی که در ایالات متحده هستم، نمی توانم خرید و فروش را در یک حساب واحد داشته باشم. حتی اگر در ایالات متحده نیستید، ممکن است بخواهید دو حساب جداگانه داشته باشید زیرا این کار ریسک شما را کاهش می دهد. اگر در یک حساب اشتباه کنید، ضرر فقط به یکی از حساب های شما وارد می شود.
در هنگام شروع کار باید از یک حساب آزمایشی استفاده کنید. من در این مورد بسیار قاطع هستم. درست است که این روش ساده است، اما باید چندین بار تمرین کنید و اشتباه کنید تا یاد بگیرید چگونه باید از پس آن بر بیایید.
بسیار خب، فرض کنید که من ۱۰۰۰ دلار برای معامله دارم. من با استفاده از یک حساب کوچک آزمایشی به شما نشان می دهم که این کار را می توان حتی در یک حساب کوچک نیز انجام داد. من پول خود را به طور مساوی بین دو حساب خرید و فروش تقسیم می کنم. به خاطر داشته باشید که هدف من این است که در سریع ترین زمان ممکن به یک وضعیت ثابت برسم.
موجودی حساب ها:
از آنجایی که من از طرف فروش سود می برم، ابتدا می خواهم تمرکز خود را روی پیدا کردن یک معامله فروش قرار دهم. شما می توانید از هر روش ورودی که می خواهید استفاده کنید، اما حمایت و مقاومت بهترین روش برای من است.
این مثال از سطحی است که من برای فروش انتخاب می کنم (خط نارنجی):
بگذارید فرض کنیم که من یک فرصت خوب پیدا کردم و ۱۰۰۰ نانو لات فروختم. حالا باید آن معامله را در طرف خرید هج کنم.
شما می توانید ۱ به ۱ هج کنید، اما در این شرایط من ترجیح می دهم که هج را در حدود ۵۰٪ نگه دارم. این کار به من اجازه می دهد تا به نقطه سر به سر برسم. چند بار تمرین کنید تا بفهمید که چه چیزی برای شما بهتر است.
پوزیشن های من اکنون به این شکل است:
پوزیشن ها:
– خرید: ۵۰۰ نانو لات
– فروش: ۱۰۰۰ نانو لات
در اینجا می توانیم مزایای نانو لات ها را ببینیم. آنها به من این امکان را می دهند که ریسک خود را به طور دقیق هج کنم.
مدتی می گذرد و من متوجه می شوم که در مورد گزینه معامله فروش اشتباه کرده ام. پوزیشن ها اکنون به این شکل هستند.
پوزیشن ها:
– خرید: ۵۰۰ نانو لات همراه با ۳.۰۰ دلار (سود)
– فروش: ۱۰۰۰ نانو لات همراه با ۶.۰۰ دلار (ضرر)
در معاملات جهت دار عادی، در این مرحله ما احتمالاً تمام معاملات را می بندیم و ضرر می کنیم. اما با Zen8 در واقع حتی می توانیم سود کسب کنیم.
من پوزیشن خریدی که ۳.۰۰ دلار سود کرده است را می بندم.
اما به جای اینکه معامله فروش را به طور کامل ببندم، فقط به اندازه ای آن را می بندم که ضرر آن به اندازه ۵۰٪ سودم باشد.
بنابراین در این مثال، من ۲۵۰ نانو لات را می بندم و فقط ۱.۵۰ دلار ضرر می کنم. به این ترتیب، من در نهایت با سود خالص ۱.۵۰ دلار معامله را تمام می کنم.
اکنون پوزیشن های من به این شکل هستند:
– خرید: بدون پوزیشن
– فروش: ۷۵۰ نانو لات همراه با ۴.۵۰ دلار (ضرر)
در مرحله بعد من باید پوزیشن فروش خود را هج کنم، بنابراین یک هج ۵۰٪ در حساب خرید قرار می دهم.
پوزیشن ها:
– خرید: ۳۷۵ نانو لات همراه با ۰ دلار (منهای اسپرد)
– فروش: ۷۵۰ نانو لات همراه با ۴.۵۰ دلار (ضرر)
توجه کنید که چگونه پوزیشن ها کوچکتر می شوند. طبع انسانی به شما می گوید که برای جبران ضررهای خود، از پوزیشن های بزرگتر استفاده کنید. اما این کار می تواند شما را خیلی سریع به دردسر بیندازد. زیبایی نانو لات ها در این است که به شما این امکان را می دهند تا پوزیشن های خود را به صورت دلخواه تنظیم کنید تا بتوانید ریسک و پاداش خود را به طور دقیق بسنجید و ریسک خود را کاهش دهید.
حال بیایید فرض کنیم که همانطور که من از همان ابتدا انتظار داشتم، قیمت در نهایت حرکت نزولی را شروع کند. بعد از یک پیشروی خوب، پوزیشن های من احتمالاً به این شکل هستند.
پوزیشن ها:
– خرید: ۳۷۵ نانو لات همراه با ۶.۷۵ دلار (ضرر)
– فروش: ۷۵۰ نانو لات همراه با ۹.۰۰ دلار (سود)
در این مرحله، من هر دو طرف را با سود ۲۵/۲ دلار می بندم. بنابراین کل سود در این مثال ۳.۷۵ دلار (۱.۵۰ دلار + ۲.۲۵ دلار) یا ۰.۳ درصد حساب ۱۰۰۰ دلاری است.
شاید شما با خودتان فکر کنید که این یک سود خیلی کم است.
درست است، اما هدف Zen8 دستیابی به سود ثابت است، نه سودهای بزرگ.
اگر بتوانید چند مورد از هج کردن (Hedging) چیست؟ این معاملات را با هم ترکیب کنید، به راحتی می توانید به ۱٪ -۲٪ سود در ماه برسید.
بسیاری از مدیران صندوق دوست دارند این بازده را داشته باشند.
شما می توانید بدون تأکید بر توقف ضرر یا از دست دادن هدف سود خود، به این بازده برسید. اگر حساب بزرگتری دارید، فقط چند صفر به اعداد بالا اضافه کنید.
یک نکته دیگر، من در آخر ماه با انتقال پول بین حساب ها، موجودی آنها را با هم برابر می کنم. این کار تضمین می کند که من مارجین کافی برای معامله در هر حساب را دارم. این امر کمک می کند تا دو حساب خود را در یک کارگزار یکسان داشته باشید.
Zen8 پیشرفته
این یک نمونه بسیار ساده از روش استفاده از Zen8 برای درآمدزایی از طریق دو پوزیشن بود. اما این فقط یک نمونه کوچک از آن است.
تصور کنید که چگونه می توانید با پوزیشن های مختلف در هر دو جهت معامله کنید تا از حرکت های کوچک بازار سود ببرید. چند پوزیشن کوچک را در اوج های مهم نگه دارید و آنها را برای بعد ذخیره کنید یا یک پوزیشن برای کسب درآمد منفعل ایجاد کنید.
همچنین می توانید تا جایی که می توانید برای سودبری فوری خرید و فروش کنید. آیا می خواهید سریعاً ۱۰۰ دلار سود کنید؟ خب این کار را بکنید، می توانید یک معامله را بارها و بارها انجام دهید. تا زمانی که پوزیشن شما به درستی هج شود، بدست آوردن سود ناچیز جرم نیست.
همچنین برای بهره مندی از سطوح کلیدی در زمانی که از کامپیوتر خود دور هستید، از دستورهای توقف ضرر و دستورات ورود استفاده کنید.
تأکید می کنم که شما باید با یک حساب آزمایشی تمرین کنید تا قلق کار با آن دستتان بیاید. اما پس از اینکه کاملاً آن را درک کردید، متوجه خواهید شد که این روشی است که می تواند یک گزینه خوب برای افزودن به مجموعه سلاح های شما برای معامله گری باشد.
استراتژی دیگری که می توانید از قبل آن را تنظیم کنید، استراتژی استردل است. این زمانی است که معاملات خرید و فروش را در یک سطح تنظیم می کنید و یک هدف سود کوچک در هر طرف قرار می دهید. اگر این کار را در دوره های بی ثبات مثلاً زمان باز شدن بورس نیویورک انجام دهید، این می تواند راهی آسان برای سود کردن چند پیپ حتی در هنگام خواب باشد.
فرصت ها بی شمارند بنابراین از امتحان کردن چیزهای جدید نترسید.
معامله گری ایمن
هشدار: زمانی که شروع به معامله گری با این روش هدجینگ کردید، می توانید فوراً سوددهی را ببینید. حتی ممکن است خود را یک همه چیز دان بزرگ تصور کنید.
اما همین جا دست نگه دارید، چون ممکن است به خودتان مغرور شوید و گرفتار پوزیشنی شوید که ۱۰۰۰ پیپ یا بیشتر ضرر می کند. این شکنجه است.
پس متواضع باشید و نظم داشته باشید. همیشه به دنبال فرصت هایی باشید که ضررهای خود در یک پوزیشن را به سود خالص تبدیل کنید و معاملات فردی خود را نسبتاً کوچک نگه دارید.هج کردن (Hedging) چیست؟
قبل از اینکه یک پوزیشن جدید باز کنید، از خودتان بپرسید که اگر بازار ۱۰۰۰ پیپ علیه شما پیش برود، چه اتفاقی برای حساب های شما خواهد افتاد. اگر از نظر روحی یا مالی نتوانستید از پس آن برآیید، این به این معنی است که معاملات شما بیش از حد بزرگ است.
به خاطر داشته باشید که هدف شما در اینجا این است که همیشه به دنبال ثبات باشید یا اینکه هیچ پوزیشنی نداشته باشید. همچنین هج کردن خودتان را فراموش نکنید، فرقی نمی کند که حواس جدی شما به شما چه چیزی می گوید؛ در غیر این صورت اتفاقات بسیار بدی می تواند رخ دهد.
تمرین با یک یک حساب آزمایشی یا فارکس تستر را شروع کنید. در ابتدای کار به هیچ وجه به طور زنده با این روش هدجینگ معامله نکنید! همچنین با اندازه لات کوچکتر از چیزی که فکر می کنید ایمن است، شروع کنید. به من اعتماد کنید، همه چیز خیلی سریع می تواند از کنترل خارج شود.
وقتی به نقطه ای رسیدید که با مبالغ قابل توجه معامله می کنید، آنگاه باید ریسک کارگزار را نیز در نظر بگیرید. هرگز تمام وجوه خود را در یک کارگزار نگه ندارید. حتماً مقداری از سرمایه معاملاتی خود را در یک کارگزار دوم یا حتی سوم قرار دهید. اتفاقات غیر منتظره می توانند حتی معتبرترین کارگزاران را از پا در آورند.
اما اگر با سرمایه کم شروع کنید و بفهمید که چه چیزی برای شما مفید است، این روش می تواند یک روش فوق العاده سرگرم کننده برای معامله گری باشد.
ترید بیت کوین با فیوچرز بیت کوین چه تفاوتی دارد؟
تعداد زیادی از صرافی‌های رمزارز در حال عرضه معاملات آتی یا فیوچرز (Futures) برای بیت کوین و آلت کوین‌ها هستند. تعداد رو به رشدی از صرافی‌ها در حال ارائه معاملات قراردادهای فیوچرز هستند. برای نام بردن برخی از آنها می‌توان به بایننس (Binance)، اف‌تی‌ایکس (FTX)، بیت‌فاینکس (Bitfinex)، بای‌بیت (Bybit) و کراکن (Kraken) اشاره کرد. همچنین حجم این معاملات در حال افزایش است و به نظر می‌رسد که این روزها معامله‌گران یا تریدرهای عمده، میل بیشتری برای تجربه این ابزارهای پیچیده مالی پیدا کرده‌اند. آیا سرمایه‌گذاران عمده روی این ابزار مالی نوین حساب باز می‌کنند؟ در این مطلب به مقایسه ترید بیت کوین و فیوچرز بیت کوین می‌پردازیم تا تفاوت این دو مفهوم را بهتر درک کنیم.
مطابق یکی از گزارش‌های اخیر کوین‌تلگراف، استفاده از معاملات فیوچرز چندین مزیت دارد.تریدرها یا معامله‌گرانی که از آنها استفاده می‌کنند، می‌توانند هج (hedge: مدیریت سرمایه‌گذاری به نحوی که نوسانات بازار تأثیر زیادی روی آن نداشته باشد.) کنند و با آرامش خاطر در دوره‌های پرنوسان بازار فعالیت نمایند. از قراردادهای فیوچرز می‌توان برای کاهش ریسک معاملاتی با استفاده از استراتژی‌های مناسب بهره گرفت و معامله‌گران حرفه‌ای به شکل مکرر از قراردادهای فیوچرز برای قرارگیری در جایگاه‌های معاملاتی بهتر در دو سوی بازار استفاده می‌کنند.
در این مقاله، مبانی اصلی مرتبط با این ابزار مالی، هزینه‌های پنهان، و برخی از استراتژی‌های معاملاتی را که معامله‌گران حرفه‌ای اغلب از آنها برای سود بیشتر استفاده می‌کنند، معرفی می‌کنیم.
قرارداد فیوچرز چیست؟
در ساده‌ترین تعریف، یک قرارداد فیوچرز شامل توافقی برای خرید یا فروش یک دارایی در یک تاریخ بعدی (آینده) با یک قیمت از پیش تعیین شده است.
این قرارداد، یک ابزار مشتق محسوب می‌شود؛ چراکه ارزش آن وابسته به ارزش دارایی بنیادین مرتبط با آن است.
قراردادهای فیوچرز در ابتدا با کالاهای عادی مثل طلا، نفت و دانه‌های غذایی پیوند داشت. آن ابزارهای مالی به تولیدکنندگان (کشاورزان و معدن‌داران) هج کردن (Hedging) چیست؟ اجازه می‌داد ریسک مالی خود را با ایجاد امکان قفل کردن قیمت‌ها از پیش، بهتر مدیریت کنند. از سوی دیگر، یک شرکت هواپیمایی نیز می‌تواند هزینه سوخت خود را هج یا محصور کند، و به این ترتیب به یک توافق برد-برد برسد.
خریدار امیدوار است که قیمت دارایی بنیادین افزایش پیدا کند و در حقیقت فروشنده قرارداد فیوچرز، برای سود بردن روی کاهش قیمت شرط‌بندی می‌کند. یکی دیگر از جاذبه‌های قرارداد فیوچرز این است که به افراد امکان می‌دهد تا بدون نگهداری از استیبل‌کوین‌ها یا پس‌انداز پول فیات خود در صرافی‌ها، ریسک‌های مرتبط را کاهش دهند. برای مقایسه ترید بیت کوین و فیوچرز بیت کوین لازم است متوجه تفاوت این دو نوع فرآیند مالی باشیم.
ماینرهای ارز دیجیتال نیز از این ابزار مالی با هج کردن سرمایه‌های آتی و کاهش عدم اطمینان از گردش مالی سود می‌برند. موارد بی‌شماری برای حرفه‌ای‌ها وجود دارد که در آنها قراردادهای فیوچرز را معامله می‌کنند، و حتی معامله‌گران عمده نیز علاقه‌مند هستند تا از این نوع قراردادها سود ببرند.
فیوچرز در مقایسه با معاملات نقطه‌ای (ترید عادی)
هر معامله فیوچرز، به یک خریدار و یک فروشنده برای معامله روی یک میزان رشد قیمت نیاز دارد. هیچ راهی برای ایجاد یک موقعیت خرید یا فروش قطعی‌تر از این وجود ندارد. این نوع معامله فرق زیادی با سایر معاملات دارد و در آن معامله‌گران به قرض کردن دارایی برای استفاده از آن به عنوان لِوریج (Leverage) احتیاج دارند.
معامله نقطه‌ای یا عادی یعنی پرداخت مبلغ به ازای نرخ لحظه‌ای دارایی انجام می‌شود و همان زمانی که معامله رخ می‌دهد، خریدار به ارز دیجیتال خود می‌رسد و فروشنده پول فیات یا استیبل کوین (یا هر دارایی دیگری) را دریافت می‌کند. در بازارهای فیوچرز، هر دو طرف یک مارجین یا حاشیه سود را برای آینده پس‌انداز می‌کنند و گویی روی افزایش یا کاهش قیمت شرط‌بندی می‌کنند.
باید متوجه باشیم که معاملات فیوچرز به همان ترتیب معاملات نقطه‌ای اتفاق نمی‌افتند. قیمت آنها می‌تواند با صرافی‌های نقطه‌ای متفاوت باشد و اغلب اوقات همین‌طور است. حتی اگر فرد در بخش فیوچرز بایننس معامله کند، قیمت فیوچرز نوسان زیادی نسبت به قیمت‌های نقطه‌ای در بازار معمولی صرافی دارد. به این ترتیب یکی از عوامل مهم در مقایسه ترید بیت کوین و فیوچرز بیت کوین، تفاوت قیمت در زمان انجام این دو نوع معامله است.
دلایل نوسان بین قیمت‌های نقطه‌ای و فیوچرز
همانطور که پیشتر اشاره شد، وقتی در بازار نقطه‌ای فروش یا خرید انجام می‌دهیم، سفارش بلافاصله نقد می‌شود و به اتمام می‌رسد. با رفتن به سمت فروش قرارداد فیوچرز، فروشنده دریافت سود خود از معامله را به عقب می‌اندازد، و بعضی وقت‌ها تقاضای پول بیشتری (یا کمتری) با توجه به شرایط بازار می‌کند و به اصطلاح در همان آغاز معامله شروع به بازی درآوردن و دبه کردن می‌کند.
برای پیشگیری از چنین مشکلاتی، صرافی‌هایی که قراردادهای فیوچرز را ارائه می‌دهند، اغلب جدول‌هایی ایجاد می‌کنند که با عنوان «قیمت منصفانه» شناخته می‌شوند. این جدول‌ها از طریق ارزیابی قیمت میانگین صرافی‌های نقطه‌ای محاسبه می‌شوند تا معیاری برای طرفین قرارداد باشد. برای این کار، صرافی‌هایی که قراردادهای فیوچرز را ارائه می‌دهند، مشوق‌های احتمالی برای دستکاری یا نوسان شدید قیمت را کاهش می‌دهند. از این رو در مقایسه ترید بیت کوین و فیوچرز بیت کوین باید به نقش این جداول قیمتی و صرافی‌ها در ترید بیت کوین توجه داشته باشیم.
فهم مبانی اولیه قرارداد فیوچرز
هنگامی که نرخ‌ها در بازار رو به بالا می‌رود، مارجین یا حاشیه سود از فروشنده به خریدار منتقل می‌شود و بالعکس. سناریویی را فرض کنیم که در آن فردی 100 تتر در بخش فیوچرز بایننس پس‌انداز می‌کند. این سرمایه‌گذار ممکن است بخواهد به میزان 1000 تتر، فیوچرز بیت کوین با لوریج 10 برابر بخرد. چنین خریداری نه می‌تواند قراردادهای فیوچرز را نقد کند، نه آنها را به صرافی معمولی بایننس منتقل کند. دلیل این موضوع این است که مبلغ قرارداد فیوچرز بیت کوین با یک بیت کوین واقعی برابر نیست. در مقایسه ترید بیت کوین و فیوچرز بیت کوین لازم است به این نکته توجه داشته باشیم:
همانطور که در مثال بالا دیدید، یک سفارش 114/0 بیت کوین –به ارزش 1000 تتر یا دلار– برای این سرمایه‌گذار فقط 87/49 دلار هزینه دارد. این «هزینه» به مارجین اولیه موردنیاز برای انجام چنین معامله‌ای اشاره دارد.
هر دو طرف معامله باید حاشیه سود خود را پس‌انداز کنند و مقدار آن با توجه به شرایط بازار برای هر یک از طرفین متفاوت است. انجام هج کردن (Hedging) چیست؟ این قراردادهای موقتی هزینه مشخصی دارد. بیشتر قراردادهای فیوچرز ارزهای دیجیتال هرگز باطل نمی‌شوند و یک سرمایه‌گذار هرگز نمی‌تواند از معامله خارج شود.
مزیت فیوچرز بر معاملات عادی یا نقطه‌ای
حتی اگر خریدار 1000 دلار برای خرج کردن داشته باشد، می‌تواند از آن برای معاملات کوتاه‌مدت دیگر استفاده کند. برای مثال، مبلغ 200 دلار به عنوان مارجین مورد نیاز برای معامله 114/0 بیت کوین در نظر گرفته می‌شود، و 800 دلار باقی‌مانده را می‌تواند برای خرید آلت کوین‌های دیگر استفاده کند.
بعضی از معامله‌گران با داشتن پس‌اندازهای زیاد در صرافی‌ها راحت نیستند.
معاملات فیوچرز می‌تواند نیاز به انباشت پول به صورت بلندمدت در صرافی را کاهش داده و به سرمایه‌گذار این امکان را بدهد که بعد از وقوع تغییرات در بازار، دارایی خود را نقد کند.
به این ترتیب در این شرایط، کفه ترازو در مقایسه ترید بیت کوین و فیوچرز بیت هج کردن (Hedging) چیست؟ کوین، به سمت قراردادهای فیوچرز سنگینی می‌کند.
سخن پایانی
قراردادهای فیوچرز، مزایا و شرایط خاص خود را دارند. برای مثال، این قراردادها برای افرادی که دارایی چندانی ندارند و مایل به ریسک روی پس‌انداز اندک خود هستند، مناسب می‌باشند؛ یا برای کسانی که به افزایش قیمت یا کاهش آن امیدوار هستند. نکته‌ای که وجود دارد این است که مبلغ این معاملات تا زمان اتمام مدت قرارداد قابل تسویه نیست و طرفین روی سود در بلندمدت یا میان‌مدت حساب باز می‌کنند.
آفست کردن (off set) در بازار آتی کالا چیست؟
بازار مشتقه یکی از بازارهای نوین مالی است که نسبت به بازار نقدی پیشرفته‌تر و پیچیده‌تر است. همچنین اصطلاحات رایج در این نوع بازار، متفاوت از بازار نقدی است. یکی از اصطلاحات پرکاربرد در بازارهای مشتقه (دوطرفه) اصطلاح “آفسِت کردن off set” است. در این مطلب قصد داریم ضمن تعریف موقعیت باز، به تشریح اصطلاح “آفست کردن” بپردازیم.
موقعیت باز در معاملات آتی کالا
در قراردادهای آتی کالا، خریدار و فروشنده، متعهد می‌شوند در یک تاریخ مشخص در آینده، اقدام به معامله مقدار مشخصی از یک دارایی با قیمت مشخص نمایند. هنگامی که خریدار و فروشنده با ارائه سفارش خرید و فروش موفق به انجام معامله شدند، درواقع خریدار، موقعیت تعهدی باز خرید اخذ کرده است و فروشنده‌ی معامله، موقعیت تعهدی باز فروش اخذ نموده است.
با توجه به اینکه معاملات قراردادهای آتی کالا به‌صورت الکترونیک و از طریق سامانه معاملات آنلاین انجام می‌شود، هنگامی که معامله گری سفارش خرید در سیستم ثبت کند و معامله انجام شود، وی موقعیت تعهدی باز خرید (موقعیت باز خرید) اخذ نموده است. به همین ترتیب هنگامی که معامله گری سفارش فروش در سیستم معاملاتی ثبت نماید و آن سفارش انجام شود، وی موقعیت تعهدی باز فروش (موقعیت باز فروش) اخذ نموده است.
خریدار یا فروشنده قرارداد آتی کالا می‌تواند موقعیت خود را تا زمان سررسید قرارداد حفظ کند و وارد فرآیند تحویل شود. بااین‌حال، خریداران و فروشندگان قراردادهای آتی می‌توانند قبل از سررسید قرارداد با انجام یک معامله معکوس، تعهد خود را به دیگری واگذار کنند و از موقعیت تعهدی خارج شوند.
موقعیت معکوس در معاملات آتی کالا
همانطور که اشاره شد، اگر معامله گری در سامانه آنلاین یک سفارش خرید ثبت کند و این سفارش معامله شود، وی موقعیت باز خرید گرفته است. موقعیتِ معکوسِ این موقعیت، موقعیت فروش است؛ یعنی معامله‌گر برای انجام معامله معکوس می‌بایست سفارش فروش در همان سررسید ثبت کند. موقعیت معکوس برای موقعیت فروش نیز، موقعیت خرید است.
مثال
آقای احمدی ۲ موقعیت فروش در قرارداد آتی زعفران نگین شهریور اخذ نموده است. موقعیت معکوسِ موقعیت فروش آقای احمدی چیست؟
موقعیت معکوس فروش، موقعیت خرید است. لذا آقای احمدی با اخذ دو موقعیت خرید در قرارداد آتی زعفران نگین، دو موقعیت معکوس گرفته است.
آفسِت کردن (off set) در معاملات آتی کالا
آفست کردن یعنی یک موقعیت تعهدی باز (خرید یا فروش) در یک قرارداد را با یک موقعیت تعهدی باز معکوس (فروش یا خرید) در همان قرارداد ببندید. درواقع معامله گر با آفست کردن قبل از تاریخ سررسید قرارداد، دیگر موقعیت تعهدی بازی نخواهد داشت و وارد فرآیند تحویل هج کردن (Hedging) چیست؟ و تسویه نمی‌شود.
نکته: برای آفست کردن، موقعیت معکوس می‌بایست مربوط به قراردادی باشد که در ابتدا گرفته است و با همان تاریخ سررسید باشد. اگر موقعیت معکوس برای قراردادی در یک تاریخ سررسید دیگر باشد، موقعیت اولیه آفست نمی‌شود. بلکه دو موقعیت معکوس در دو سررسید ایجاد می‌شود. در این شرایط معامله‌گر می‌تواند از تخفیف بین سررسید استفاده کند.
آیا برای آفست کردن (موقعیت معکوس گرفتن در یک سررسید) نیاز به واریز وجه تضمین است؟
خیر. هرگاه معامله گری با پرداخت وجه تضمین اقدام به اخذ یک موقعیت نماید، برای بستن یا آفست کردن این موقعیت نیازی به واریز وجه تضمینِ دیگر نیست و پس از آفست شدن، وجه تضمین اولیه آزاد می‌شود.
تخفیف بین سررسید
در بازار آتی برای گرفتن هر موقعیتِ باز اعم از خرید یا فروش، می‌بایست ۱ وجه تضمین در حساب عملیاتی معامله گر وجود داشته باشد؛ اما اگر معامله گر در یک سررسید قرارداد آتی موقعیت بگیرد و یک وجه تضمین در حساب عملیاتی وی بلوکه شود، برای گرفتن یک موقعیت معکوس در سررسید دیگر نیازی به واریز وجه تضمین ندارد.
نکته: تخفیف بین سررسید در شرایطی که دو موقعیت معکوس در یک قرارداد با سررسیدهای متفاوت، لحاظ می‌شود. اگر دو موقعیت معکوس در یک سررسید باشد، درواقع موقعیت تعهدی که در ابتدا اخذ شده است با موقعیت معکوس بعدی آفست می‌شود. در این حالت معامله گر دیگر موقعیت تعهدی بازی نخواهد داشت.
مثال
آقای احمدی با شارژ حساب عملیاتی خود به اندازه یک وجه تضمین (۲۰۰ هزار تومان) یک موقعیت خرید در سررسید زعفران نگین اسفند اخذ می‌کند. وی می‌تواند با همین موجودی یک موقعیت فروش در سررسید های دیگر زعفران نگین (سررسید فروردین) اخذ کند.
چنانچه آقای احمدی ۲ میلیون تومان (۱۰ تا وجه تضمین) به حساب عملیاتی خود واریز کند، وی با این موجودی می‌تواند ۱۰ موقعیت تعهدی فروش در قرارداد زعفران نگین اسفند اخذ کند. آقای احمدی پس از اخذ ۱۰ موقعیت فروش تعهدی در قرارداد زعفران نگین اسفند، می‌تواند بدون آنکه موجودی حساب خود را افزایش دهد، در سررسید زعفران نگین دیگری (سررسید زعفران نگین فروردین یا اردیبهشت) ۱ تا حداکثر ۱۰ موقعیت خرید اخذ کند. درواقع وقتی معامله گر بخواهد از تخفیف بین سررسید استفاده کند، می‌تواند بدون افزایش موجودی حساب در سررسید دیگر از ۱ تا ۱۰ موقعیت (به میزانی که وجه تضمین دارد) معکوس بگیرد.
نکته: اگر وضعیت حساب معامله گری در شرایط ات ریسک قرار داشته باشد، وی نمی‌تواند به میزانی که در یک سررسید موقعیت باز دارد در سررسید دیگر موقعیت معکوس بگیرد. در این شرایط معامله گر به میزانِ جز صحیحِ موجودی حساب تقسیم بر وجه تضمین اولیه می‌تواند موقعیت معکوس در سررسید دیگر اخذ نماید.
مثال
آقای احمدی به اندازه دو وجه تضمین (۲۰۰۰۰۰×۲= ۴۰۰۰۰۰ تومان) حساب عملیاتی خود را شارژ می‌کند. وی در روز شنبه اقدام به اخذ دو موقعیت خرید در قرارداد زعفران نگین اسفند می‌کند. در پایان جلسه معاملاتی ۶۰ هزار تومان زیان برای وی شناسایی می‌شود و موجودی حساب او به ۳۴۰ هزار تومان کاهش می‌یابد. درواقع موجودی حساب وی از وجه تضمین اولیه (۴۰۰۰۰۰ تومان) کمتر می‌شود؛ اما از حداقل وجه تضمین (۴۰۰۰۰۰×۰/۷ =۲۸۰۰۰۰) بیشتر است. به بیان دیگر وضعیت حساب، ات ریسک (At Risk) است.
در این شرایط، اگر آقای احمدی بخواهد از تخفیف بین سررسید استفاده کند و دو سفارش فروش در قرارداد زعفران نگین فروردین (یا هر سررسید دیگری) اخذ کند، با پیام عدم امکان ثبت سفارش مواجه می‌شود. با توجه به ات ریسک بودن حساب عملیاتی آقای احمدی، وی تنها ۱ موقعیت (۳۴۰۰۰۰÷۲۰۰۰۰۰= ۷/۱) فروش در سررسید دیگر می‌تواند اخذ نماید.
سخن آخر
برخی از نوسان گیران به‌عنوان عمده فعالان بازار آتی، طبق برنامه معاملاتی خود تلاش می‌کنند تا در پایان هر روز، موقعیت‌های خود را آفست کنند و بدون موقعیت باز به روز معاملاتی دیگر وارد شوند. این دسته از فعالان بدین ترتیب خود را در برابر ریسک های حاصل از اخبار مؤثر بر بازار، طی ساعات تعطیلی بازار، مصون می‌دارند. همچنین، کسانی که در بازار آتی استراتژی هج (hedge) بین سررسید را به کار می‌گیرند، از تخفیف بین سررسید به‌عنوان یک مزیت بهره‌مند می‌شوند.
ثبت نام و دریافت کد آتی کالا
برای دریافت کد آتی کالا و شروع سرمایه‌گذاری در این بازار روی دکمه زیر کلیک کنید:
صندوق پوشش ریسک یا (Hedge fund)
در سرمایه‌گذاری، مفهومی به نام صندوق پوشش ریسک یا (Hedge Fund) وجود دارد. این صندوق زمانی به وجود آمد که یک مرد مفهومی ساده در بازار را توصیف کرد: بی‌طرفی بازار. آلفرد جونز دارایی‌هایی را خریداری کرد که معتقد بود ارزش آنها نسبت به عملکرد کلی بازار افزایش می‌یابد و دارایی‌های کوتاه مدتی را فروخت که انتظار داشت قیمت آنها کاهش یابد. این منجر به صنعت چند تریلیون دلاری با فرصت‌هایی برای سرمایه‌گذاری در بخش‌ها و دستیابی به بازده مثبت، بدون توجه به جهت‌گیری بازار شد. در ادامه با این مفهوم آشنا خواهید شد.
صندوق پوشش ریسک چیست؟
صندوق پوشش ریسک یا صندوق تامینی شکلی از سرمایه‌گذاری جایگزین است که سرمایه را از سرمایه‌گذاران فردی یا نهادی برای سرمایه‌گذاری در دارایی‌های متنوع جمع می‌کند، که اغلب بر تکنیک‌های پیچیده برای ایجاد سبد خود و مدیریت ریسک تکیه می‌کند. صندوق‌های پوشش ریسک می‌توانند در هر چیزی از املاک و مستغلات گرفته تا ارزها و سایر دارایی‌های جایگزین سرمایه‌گذاری کنند. این یکی از روش‌هایی است که هج فاندها از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک که معمولاً فقط در سهام یا اوراق قرضه سرمایه‌گذاری می‌کنند، متفاوت است.
هدف همه‌ی صندوق‌های پوشش ریسک، به حداکثر رساندن بازده سرمایه‌گذاران و حذف ریسک است، صرف‌نظر از اینکه بازار در حال صعود یا نزول است. محبوبیت آنها اغلب به بازارهای گاوی ایالات متحده در دهه ۱۹۲۰، قبل از رکود بزرگ نسبت داده می شود. امروزه صندوق‌های تامینی دارای چندین تریلیون دلار تحت مدیریت هستند.
انواع صندوق‌های پوشش ریسک
از آنجایی که صندوق‌های پوشش ریسک ابزارهای سرمایه‌گذاری خصوصی هستند، تا زمانی که سرمایه‌گذاران در مورد استراتژی‌های به کار گرفته شده برای خود آگاه باشند، صندوق‌ها می‌توانند کمابیش هر کاری را که دوست دارند انجام دهند. (استراتژی سرمایه‌گذاری معمولاً در دفترچه‌ای برای سرمایه‌گذاران توضیح داده می‌شود تا قبل از سرمایه‌گذاری آنها را مطالعه کنند.) در حالی که این درجه از آزادی عمل می‌تواند بسیار خطرناک باشد، اما به صندوق‌های تامینی انعطاف‌پذیری زیادی نیز می‌دهد. استراتژی‌های هج فاندها می‌تواند بر موارد زیر تمرکز کند:
- کلان: سرمایه‌گذاری در سهام، اوراق قرضه و ارزها به امید سود بردن از تغییرات در متغیرهای کلان اقتصادی (مانند نرخ بهره جهانی، سیاست‌های اقتصادی و غیره)
- سهام: سرمایه‌گذاری در سهام در سطح جهانی یا ملی در حالی که در مقابل رکود در بازارهای سهام، با قرض کردن سهام یا شاخص‌های سهام که دارای ارزش بیش از حد هستند،ریسک سرمایه‌گذاری را پایین می‌آورند.
- ارزش نسبی: از ناکارآمدی قیمت یا گسترش ناکارآمدی‌ها استفاده می کند.
- اکتیویسم: مدیر با تغییر هیئت مدیره، انتصاب مدیریت جدید یا اصرار برای فروش یک شرکت، نوسانات صندوق را دستکاری می‌کند.
علاوه بر این، این امکان برای یک صندوق تامینی وجود دارد که با ترکیب سایر هج فاندها یا ابزارهای سرمایه‌گذاری تلفیقی، رویکرد استراتژیک “صندوق صندوق‌ها” را اتخاذ کند. هدف در اینجا کنترل بهتر نوسانات، ریسک و بازده صندوق با ترکیب استراتژیک استراتژی‌ها و وجوه اساسی است.
مزایا و معایب صندوق پوشش ریسک
مزایای هج فاندها
_ استراتژی‌های هدفمند: صندوق ممکن است بازدهی کمتری را هدف قرار دهد، بنابراین در بازار نزولی ضرر کمتری می‌کند. این ممکن است به قیمت سود در بازار رو به رشد باشد. یا به معنای خطر زیان بیشتر است. بنابراین هنگام انتخاب صندوق، میزان پذیرش خود را برای ریسک در نظر بگیرید.
_ تنوع دارایی: می‌تواند شما را در معرض طیف گسترده‌تری از طبقات و بازارهای دارایی قرار دهد. این صندوق می‌تواند به تنوع بخشیدن به سبد شما کمک کند. و کاهش مواجهه با رکود در برخی طبقات یا بازارهای دارایی شود.
معایب هج فاندها
_ ریسک اهرمی: یک صندوق ممکن است بیش از ۱۰۰٪ دارایی‌های سرمایه‌گذاری شده را در معرض خطر قرار دهد. بنابراین، اگر بازارها برخلاف موقعیت صندوق حرکت کنند، ممکن است ضررهای زیادی ایجاد کند. اوراق مشتقه و فروش استقراضی هر دو شامل ریسک اهرمی هستند.
_ ریسک نقدینگی: سرمایه‌گذاری در دارایی‌هایی که در بازار آزاد معامله نمی‌شوند، فروش یا ارزش‌گذاری آنها را دشوارتر می‌کند. اگر ارزش دارایی کاهش یابد و شما بخواهید پول خود را پس بگیرید، فروش سریع آن سخت خواهد بود. ممکن است یک صندوق از هج فاندها نتواند به سرعت از صندوق‌های پایه خارج شود. این امر بازخرید پول خود را در کوتاه مدت دشوارتر می‌کند.
_ ریسک تمرکز: اگر تمام دارایی‌ها در یک بازار واحد متمرکز شوند و آن بازار عملکرد ضعیفی داشته باشد خطر زیان بسیار افزایش می‌یابد.
_ ریسک طرف مقابل: اوراق مشتقه را می‌توان با توافق با یک نفر دیگر «از طریق بورس» خریداری کرد. آن طرف ممکن است به توافق پایبند نباشد.
صندوق های تامینی در مقابل صندوق های سرمایه گذاری مشترک
در حالی که هم صندوق های تامینی و هم صندوق های سرمایه گذاری مشترک، پول سرمایه گذاران را جمع می‌کنند و معمولاً سبدهای متنوعی را خریداری می‌کنند، تفاوت های زیادی بین این دو مدل سرمایه گذاری وجود دارد.
اهداف سرمایه گذاری
صندوق سرمایه گذاری مشترک معمولی دارای یک شاخص معیار است که مدیر صندوق قصد دارد از آن بهتر عمل کند. مدیران صندوق‌های تامینی انگیزه دارند تا بازدهی را به حداکثر برسانند تا کارمزد عملکرد خود را افزایش دهند. عدم تقارن در کارمزد (به عنوان مثال، شرکت صندوق نمی‌تواند به دلیل عملکرد منفی به سرمایه گذاران بدهکار باشد) منجر به استراتژی‌ها و نتایج بی‌ثبات‌تر سال به سال می‌شود.
هزینه‌ها
صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک نسبت هزینه‌ای را که معمولاً بین ۰.۵ تا ۱.۵ درصد کاهش می‌یابد، دریافت می‌کنند. اگر به صندوق‌های شاخص علاقه‌مند هستید، کارمزدها می‌تواند بسیار نزدیک به ۰٪ باشد. صندوق‌های پوشش ریسک معمولاً ۲٪ کارمزد مدیریت و کارمزد عملکرد اضافی ۲۰٪ از سود دریافت می‌کنند. این باعث می‌شود که صندوق‌های تامینی نسبت به صندوق‌های مشترک بسیار گران باشد.
الزامات سهامداران هج فاند
هر کسی می‌تواند در یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک سرمایه‌گذاری کند. صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک ممکن است به حداقل سرمایه‌گذاری ۱۰۰ دلار، ۱۰۰۰ دلار یا بیشتر نیاز داشته باشند، اما تا زمانی که پول دارید، می‌توانید سهام بخرید. صندوق‌های پوشش ریسک فقط سرمایه‌گذاران معتبر را می‌پذیرند. علاوه بر این، صندوق‌های تامینی معمولا دارای حداقل سرمایه‌گذاری بسیار بالایی هستند، مانند ۱ میلیون دلار. این محدودیت قابل توجهی را برای تعداد افرادی که می‌توانند در یک صندوق تامینی خرید کنند، ایجاد می‌کند.
نقدینگی
سرمایه‌گذاران می‌توانند سهام خود را در یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک در هر روز بفروشند. در حالی که دستور فروش آنها تا پایان روز معاملاتی اجرا نمی‌شود، آنها می‌توانند هر روز که بازار سهام باز است، فروش یا خرید بیشتری داشته باشند. صندوق‌های تامینی سرمایه‌گذاران خود را به خرید و فروش در دوره‌های خاص هر سه ماهه، نیم‌سال یا گاهی طولانی‌تر محدود می‌کنند. علاوه بر این، سرمایه‌گذاران جدید باید وجوه خود را برای مدت معینی معمولاً یک سال قفل کنند.
استراتژی‌های معاملاتی
صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک در استراتژی‌هایی که می‌توانند برای سرمایه‌گذاری استفاده کنند محدود هستند. در بیشتر موارد، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک به خرید سهام، اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار پایبند هستند. صندوق‌های پوشش ریسک تقریباً در هر چیزی می‌توانند سرمایه‌گذاری کنند و بنابراین می‌توانند طیف گسترده‌ای از استراتژی‌ها را به کار گیرند. مدیران می‌توانند از مشتقات برای پوشش ریسک یا اهرم استفاده کنند، می‌توانند دارایی‌های غیر نقدشونده بیشتری مانند آثار هنری یا املاک خصوصی بخرند، می‌توانند شورت سلینگ داشته باشند و از استراتژی شورت استفاده کنند. این استراتژی‌ها اغلب بی‌ثبات‌تر از راهبردهای موجود هج کردن (Hedging) چیست؟ در صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک هستند.
سخن پایانی
سرمایه‌گذارانی که واجد شرایط تعریف “سرمایه‌گذار معتبر” هستند و علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری در صندوق‌های تامینی هستند، باید سطح ریسک سرمایه‌گذاری، کارمزدها و اینکه چگونه صندوق‌های تامینی می‌توانند به استراتژی سرمایه‌گذاری کلی شما ارزش بیافزایند را در نظر بگیرند. در حالی که کار با صندوق‌های تامینی به طور بالقوه می‌تواند بازده را افزایش دهد، متعادل کردن ریسک و سود همیشه باید در ذهن هر سرمایه‌گذار باشد.
دیدگاه شما