مولفه های سرمایه در گردش

ترجمه دارای وضعیت طلایی بوده و تا 24 ساعت در صورت عدم رضایت مشتری مبلغ مورد نظر عودت داده خواهد شد.

بعد از خرید این محصول یک فایل برای شما قابل دانلود خواهد بود که دارای ورد (word) ترجمه مقاله است که قابل ویرایش است و همچنین pdf ترجمه مقاله به همراه pdf مقاله انگلیسی برای شما قابل مشاهده خواهد بود. در فایل های دانلود هیچگونه تبلیغاتی وجود ندارد و شما با خیال راحت میتوانید از ترجمه مقاله استفاده کنید.

1. مقدمه
2. مروری بر مقالات و توسعه فرضیه
3. ساختار متغیر و آمار توصیفی
4. نتایج
5. نتیجه گیری

سن یک مدیرعامل سطح دغدغه های شغلی او را تعیین می کند (‏گیبونز و مورفی، ۱۹۹۲ پرندرگاست و استول، ۱۹۹۶ هولمستروم، ۱۹۹۹ سرلینگ، ۲۰۱۴ لی و همکاران، ۲۰۱۷ کروکی و همکاران، ۲۰۱۷)‏. در مقایسه با مدیر عاملان قدیمی تر، مدیر عاملان جوان تر با فشار بیشتری از جانب بازار کار مدیریتی مواجه می شوند، زیرا آن ها معمولا در مراحل اولیه شغلی خود قرار دارند و بازار هنوز هم توانایی های آن ها را ارزیابی می کند. در نتیجه آن ها به احتمال زیاد به مولفه های سرمایه در گردش دلیل درک بی کفایتی جایگزین می شوند. علاوه بر این، اثرات دغدغه های شغلی برای مدیر عاملان جوان تر به دلیل بازده بالاتر برای تغییر درک بازار قوی تر است، زیرا آن ها یک شغل طولانی تر در پیش رو دارند (گیبونز و مورفی، 1992). این احتمال وجود دارد که مدیر عاملان جوان به دنبال ایجاد سرمایه شهرت خود و حفظ فرصت های شغلی فعلی و آینده خود باشند. از آنجا که سیاست های سرمایه در گردش، پیامدهای بلندمدتی هم برای شرکت ها و هم برای مدیر عاملان آن ها دارند، ما نشان می دهیم که سن مدیرعامل، از طریق تاثیر بر دغدغه های شغلی مدیرعامل، بر سیاست های مدیریت سرمایه در گردش یک شرکت تاثیر می گذارد. سرمایه گذاری سرمایه در گردش باید تامین مالی شود، در نتیجه فرصت و هزینه های تامین مالی بالاتری برای یک شرکت ایجاد می کند (کیشنیک و همکاران، 2013). از این رو مدیر عاملان جوان تر ممکن است با حفظ سطح پایین تر سرمایه در گردش (‏فرضیه استراتژی تهاجمی)‏، مدیریت سرمایه در گردش را با شدت بیشتری انتخاب کنند. برعکس ممکن است مدیر عاملان جوان برای اجتناب از تاثیر منفی بالقوه بر عملکرد شرکت به دلیل از دست دادن فروش ناشی از کمبود موجودی و یا سیاست های اعتباری شدید، انتخاب کنند که سطح بالاتری از سرمایه در حال کار را در اختیار داشته باشند (‏فرضیه استراتژی محافظه کار)‏. ما به پیروی از مطالعه هیل و همکاران (‏۲۰۱۰) ‏و اکتاس و همکاران (‏۲۰۱۵)‏، مدیریت سرمایه در گردش یک شرکت را با سرمایه در گردش خالص، یعنی الزام به سرمایه در گردش (‏WCR)‏، ارزیابی می کنیم که به صورت مجموع حساب های دریافتی و خالص موجودی حساب های قابل پرداخت تقسیم بر فروش تعریف شده است. سرمایه در گردش خالص، در درجه اول دارایی های جاری را مرتبط با نقدینگی مانند اوراق بهادار نقدی و قابل فروش یا بخش های فعلی بدهی های بلند مدت در نظر نمی گیرد. در عوض سرمایه درگردش عملیاتی خالص بیشتر مربوط به مفهوم کلی "ناب بودن" است که روابط یک شرکت با مشتریان و تامین کنندگان از طریق اعتبار تجاری را نشان می دهد. در همین حال، سرمایه درگردش خالص نیز نشان می دهد که چگونه شرکت ها موجودی را مدیریت و تامین مالی می کنند. کیسچنیک و همکاران (‏۲۰۱۳) ‏اشاره می کنند که بخش قابل توجهی از دارایی های اکثر شرکت ها در سرمایه در گردش عملیاتی خالص گره خورده است. هیل و همکاران (‏۲۰۱۰) با دلیل بیان می کنند که سرمایه گذاری در سرمایه در گردش عملیاتی خالص، ابعاد متعددی از تعدیل های یک شرکت در تصمیمات مالی و عملیاتی را نشان می دهد. ما منحصرا بررسی می کنیم که چگونه سن مدیرعامل بر سطح سرمایه درگردش خالص تاثیر می گذارد.

The age of a CEO determines the level of his/her career concerns (Gibbons and Murphy, 1992; Prendergast and Stole, 1996; Holmström, 1999; Serfling, 2014; Li et al., 2017; Croci et al., 2017). Compared to older CEOs, younger CEOs face more intense pressure from مولفه های سرمایه در گردش the managerial labor market since they are usually in their early career stage and the market is still assessing their abilities. Consequently, they are more likely to be replaced due to perception of incompetence. Further, the effects of career concerns are stronger for younger CEOs due to higher returns to changing the market perception since they have a longer career ahead (Gibbons and Murphy, 1992). It is more likely that younger CEOs seek to build their reputation capital and secure their current job and future opportunities. Since working capital policies have long-term implications for both firms and their CEOs, we argue that CEO age affects a firm’s working capital management policies through its impact on the CEO’s career concerns.4 Working capital investment needs to be financed, thereby creating higher opportunity and financing costs for a firm (Kieschnick et al., 2013). Hence, younger CEOs may choose to manage working capital more aggressively by maintaining a lower level of working capital (Aggressive strategy hypothesis). Conversely, to avoid the potential negative impact on firm performance from the loss of sales due to stock-outs and/or tight credit policies, younger CEOs may choose to hold a higher level of working capital (Conservative strategy hypothesis). Following Hill et al. (2010) and Aktas et al. (2015), we evaluate a firm’s working capital management with net operating working capital, i.e., working capital requirement (WCR),5 defined as the sum of accounts receivable and inventory net of accounts payable scaled by sales. Net operating working capital does not consider current assets primarily associated with liquidity such as cash and marketable securities or current portions of long-term debt. Instead, net operating working capital is more related to an overall concept of ‘‘leanness’’, which reflects a firm’s relations with customers and suppliers through trade credit. Meanwhile, net operating working capital also reflects how firms manage and finance inventory. Kieschnick et al. (2013) note that a substantial portion of most firms’ assets is tied up in net operating working capital. Hill et al. (2010) argue that investment in net operating working capital captures multiple dimensions of a firm’s adjustments to operating and financing decisions. Specifically, we examine how CEO age affects the level of net operating working capital.

منظور از نسبت های مالی چیست؟ معرفی کامل انواع نسبت های مالی

نسبت‌های مالی مقادیر عددی هستند که با هدف به دست آوردن اطلاعات معنادار از صورت‌های مالی یک شرکت استخراج می‌شوند. اعداد استخراج‌ شده از صورت‌های مالی شرکت مانند ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت جریان نقدینگی، در مواردی هم چون آنالیزهای مقداری و ارزیابی نقدینگی، رشد، حاشیه سود، سودآوری، نرخ بازگشت، ارزش‌گذاری و غیره استفاده می‌شوند. یکی از متداول‌ترین راه‌های تحلیل مالی، محاسبه و بررسی نسبت های مالی است. این نسبت‌ها در چندین گروه تعریف شده‌اند و هر کدام به یکی از جنبه‌های وضعیت مالی شرکت‌ها می‌پردازند. نسبت های مالی به دسته‌بندی‌های اصلی زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:

نگاهی به کاربردها و کاربران تحلیل نسبت های مالی

تحلیل نسبت‌ های مالی دو هدف اساسی را دنبال می‌کند:

تعیین نسبت‌ های مالی در هر دوره و پیگیری تغییر مقادیر آن‌ها در طول دوره، با هدف کشف سرنخ‌هایی است که موجب پیشرفت موسسه می‌شوند. مثلا افزایش نرخ بدهی نسبت به دارایی می‌تواند نشان‌ دهنده‌ این باشد که شرکت تحت‌ فشار بدهی است و در نهایت آن موسسه را با خطر ورشکستگی مواجه کند.

مقایسه‌ نسبت های مالی با رقبای اصلی به این منظور صورت می‌گیرد که مشخص شود کدام قسمت شرکت عملکرد بهتر یا بدتری نسبت به میانگین صنعت مربوط به خودش دارد. مقایسه بازده دارایی بین شرکت‌ها به یک تحلیلگر یا سرمایه‌گذار کمک می‌کند تا تشخیص دهد کدام شرکت‌ها در جهت افزایش سودآوری، استفاده بهینه‌تری از دارایی‌شان داشته‌اند. استفاده‌ کنندگان نسبت های مالی به دو گروه استفاده ‌کنندگان داخلی و خارجی تقسیم می‌شوند:

• استفاده‌ کنندگان خارجی: شامل تحلیلگران مالی، سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی، اعتباردهندگان، رقبا، مقامات مالیاتی، مقامات نظارتی و ناظران صنعت می‌شوند.
• استفاده‌ کنندگان داخلی: شامل مدیر تیم، کارمندان و مالکان می‌شوند.

منظور از نسبت‌‌های نقدینگی چیست؟

نقدینگی را می‌توان مولفه های سرمایه در گردش این طور تعریف کرد: «میزان توانایی شرکت در بازپرداخت دیون کوتاه‌مدت خود.» بنابراین نسبت‌های نقدینگی اطلاعاتی در مورد توانایی شرکت‌ها در پرداخت دیون کوتاه‌مدت یا عمل به تعهدات کوتاه‌مدتشان فراهم می‌آورند.

نسبت‌های نقدینگی متداول شامل موارد زیر می‌شوند:

• نسبت جاری: توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت با دارایی‌های جاری

نسبت جاری: دارایی‌های جاری/ بدهی‌های جاری

• نسبت آنی: توانایی یک شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود از محل دارایی‌های نقدی

نسبت آنی (سریع) = دارایی‌های جاری – موجودی مواد و کالا / بدهی‌های جار

• نسبت وجه نقد: توانایی شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه‌مدت خود از محل وجوه نقد. این نسبت محافظه­ کارانه‌ترین نسبت نقدینگی است که حساب‌های دریافتنی نیز در آن لحاظ نمی‌شود.

نسبت وجه نقد = موجودی نقدی+ سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت / بدهی‌های جاری

بررسی نسبت‌‌های اهرمی یا ساختار سرمایه

نسبت‌های اهرمی مقدار منابع دریافت شده از بدهی را اندازه‌گیری می‌کنند. در واقع، از نسبت‌های اهرمی برای ارزیابی سطح بدهی‌های کوتاه و بلندمدت شرکت استفاده می‌شود. نسبت‌های اهرمی شامل موارد زیر می‌شوند:

• نسبت بدهی: توانایی یک شرکت در پرداخت بدهی‌های کوتاه و بلندمدت با کل دارایی‌های موجود

نسبت بدهی = مجموع بدهی‌ها / مجموع دارایی‌ها

• نسبت تسهیلات به سرمایه: میزان اتکای شرکت به استقراض از بانک و حقوق صاحبان سهام برای تامین مالی خود

نسبت تسهیلات به سرمایه = مجموع تسهیلات / مجموع تسهیلات + حقوق صاحبان سهام

• نسبت پوشش بهره: نشان‌ دهنده توان شرکت در پرداخت هزینه‌های مالی مثلا بهره وام­‌های دریافتنی از محل سود عملیاتی

نسبت پوشش بهره = سود عملیاتی/ هزینه‌های مالی

معرفی نسبت‌های فعالیت

نسبت‌های فعالیت یا کارایی ابزارهایی هستند که برای سنجش کاربرد دارایی‌های شرکت مورد استفاده قرار می‌گیرند و از طریق ارزیابی میزان فروش و تاثیر دارایی‌ها بر آن اندازه‌گیری می‌شوند. این گروه از نسبت‌ها، حجم فروش شرکت را با سرمایه‌گذاری در دارایی‌های مختلف مانند موجودی کالا، دارایی ثابت و … مقایسه کرده و میزان به‌ کارگیری موثر منابع شرکت و راندمان عملیات آن را در دوره عملیات ارزیابی می‌کنند.

• دوره گردش موجودی کالا یا میانگین سنی کالا: دوره گردش موجودی کالا، بازه زمانی را نشان می‌دهد که در آن دفعات گردش کالا اتفاق افتاده است. گردش موجودی کالا بیانگر این است که موجودی کالا و مواد اولیه شرکت در یک بازه زمانی مشخص – مثلا یک سال مالی – چند بار به فروش رسیده و جایگزین شده است.

دوره گردش موجودی کالا = متوسط موجودی مواد و کالا *۳۶۵ / بهای تمام‌ شده کالای فروش رفته

• دوره وصول مطالبات: نشان‌ دهنده فاصله زمانی تحویل کالا به مشتری تا دریافت وجه نقد از مشتری است. به بیان دیگر، مدت‌ زمانی است که طول می­‌کشد تا شرکت مطالبات خود را از مشتریان دریافت کند. با بررسی این نسبت درمی‌یابیم که شرکت درآمد فروش خود را در چه بازه زمانی به چرخه عملیاتی بازمی‌گرداند.

دوره وصول مطالبات = متوسط حساب­‌های دریافتنی *۳۶۵ / فروش نسیه

• دوره گردش عملیات: به دوره‌ای گفته می‌شود که در طول آن، یک شرکت، مراحل خریداری مواد اولیه، تولید کالا، ارسال به دست مشتری و در نهایت دریافت وجه نقد را سپری می‌کند.

دوره گردش عملیات = دوره وصول مطالبات + دوره گردش موجودی کالا

• گردش دارایی: این نسبت، میزان تأثیرگذاری گردش دارایی‌ها را در کسب درآمد شرکت نشان می‌دهد و بیانگر این است که چگونه دارایی‌های شرکت برای ایجاد درآمد به کار گرفته می‌شوند. با مقایسه این نسبت در دوره‌های گذشته می‌توان به این نتیجه رسید که افزایش دارایی‌ها در کسب درآمد بیشتر توسط شرکت، تأثیرگذار بوده است یا خیر.

گردش دارایی = فروش خالص / میانگین جمع دارایی­‌ها

• گردش دارایی‌های ثابت: این نسبت، بیانگر میزان تأثیرگذاری دارایی‌های ثابت شرکت بر کسب درآمد آن است.

گردش دارایی‌های ثابت = فروش خالص / میانگین دارایی­‌های ثابت

• دوره پرداخت بدهی‌­ها: نشان­ دهنده مدت‌ زمانی است که طول می­‌کشد تا شرکت بدهی خود را با تامین‌ کنندگان – بدهی بابت خرید مواد اولیه به‌صورت نسیه – تسویه کند.

دوره پرداخت بدهی‌­ها = متوسط حساب­‌های پرداختنی *۳۶۵ / خرید نسیه

• نسبت گردش سرمایه جاری: سرمایه در گردش، تفاوت دارایی جاری از بدهی جاری شرکت است. این سرمایه، بخشی از خالص دارایی‌های جاری است که مستقیم یا غیرمستقیم تسهیلاتی را در چرخه تولید ایجاد می‌کند.

گردش سرمایه جاری = فروش / سرمایه در گردش

• نسبت موجودی کالا به سرمایه در مولفه های سرمایه در گردش گردش: با توجه به اینکه یکی از اجزای تشکیل‌ دهنده دارایی جاری، موجودی کالا است، نسبت موجودی کالا به سرمایه در گردش نشان‌ دهنده آن است که چه مقدار از سرمایه در گردش شرکت را موجودی کالا تشکیل داده است.

موجودی کالا به سرمایه در گردش = موجودی کالا / سرمایه در گردش

منظور از نسبت‌های سودآوری چیست؟

نسبت‌های سودآوری، توانایی شرکت برای تولید درآمد مرتبط با عملکرد و سود سهام، دارایی‌های ترازنامه، هزینه‌های عملیاتی و سهام را اندازه‌گیری می‌کند. مهم‌ترین نسبت های مالی سودآوری شامل موارد زیر می‌شوند:

• بازده دارایی‌­ها: نسبت بازده دارایی‌ها نشان‌ دهنده آن است که شرکت چگونه از منابع و دارایی تحت اختیار خود برای کسب سود بهره برده و برای سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان خود بازدهی ایجاد کرده است. نسبت بازده دارایی‌ها می‌تواند شاخص نهایی برای ارزیابی کفایت و کارایی مدیریت شرکت باشد.

بازده دارایی = سود خالص / میانگین جمع دارایی­‌ها

• بازده حقوق صاحبان سهام: شیوه‌ای برای اندازه‌گیری میزان سودآوری شرکت است که روش ایجاد سود با استفاده از سرمایه سهامداران را روشن می‌کند.

بازده حقوق صاحبان سهام = سود خالص / حقوق صاحبان سهام

• حاشیه سود ناخالص: این نسبت، عملیات اجرایی و کسب درآمد شرکت را ارزیابی می‌کند و همچنین توانایی شرکت در کنترل بهای تمام‌ شده کالای فروش رفته را بررسی کرده و رابطه‌ بین فروش و هزینه‌های تولید کالای فروخته‌ شده را نشان می‌دهد.

حاشیه سود ناخالص = سود ناخالص / فروش

• حاشیه سود عملیاتی: نسبت سود عملیاتی نشان‌ دهنده این است که هر یک ریال فروش محصولات یا خدمات چه تأثیری در سود عملیاتی شرکت دارد.

حاشیه سود عملیاتی = سود عملیاتی / فروش

• حاشیه سود خالص: درصد حاشیه سود خالص شرکت نشان‌ دهنده این است که از هر ۱ تومان فروش شرکت چه مقدار آن به سود خالص تبدیل‌ شده است.

حاشیه سود خالص = سود خالص / فروش

آشنایی با نسبت‌های ارزش بازار

این نسبت‌ها منعکس‌ کننده نگرش سهامداران و تحلیل گران بازار سرمایه در خصوص عملکرد گذشته و پیش‌ بینی روند آتی شرکت هستند. انواع متداول نسبت‌های ارزش بازار عبارت‌اند از:

• نسبت ارزش دفتری (P/BV): این نسبت بیانگر ارزش ثبت‌ شده خالص دارایی‌ها بر مبنای هر سهم از سهام عادی هستند.

P/B = قیمت بازار هر سهم از سهام عادی * تعداد سهام در دست سهامداران عادی / حقوق صاحبان سهام

• نسبت قیمت به درآمد (P/E): این نسبت، دیدگاه تحلیل گران بازار سرمایه را در خصوص سودآوری آتی شرکت تعیین می‌کند و از تقسیم قیمت بازار هر سهم عادی در یک دوره زمانی خاص و سود سالانه آن به دست می‌آید.

P/E = قیمت بازار هر سهم از سهام عادی / سود هر سهم از سهام عادی

• نسبت قیمت به فروش (P/S): این نسبت که از حاصل تقسیم ارزش بازار شرکت بر کل فروش ۱۲ ماهه ایجاد می‌شود، به شما می‌گوید برای هر یک ریال فروش سالانه چقدر هزینه می‌کنید.

P/ S = قیمت بازار هر سهم از سهام عادی / کل فروش ۱۲ ماه اخیر شرکت

• قیمت به جریان نقدینگی (P/CF): این نسبت از توان قابل ملاحظه‌­ای برای پیش ­بینی بازده سهام برخوردار است و معمولا به‌ وسیله سرمایه‌گذاران نهادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. نسبت قیمت به جریان نقدینگی، مواردی از قبیل استهلاک، تخفیف درآمد و مواردی از نقدینگی را که توسط کسب و کار ایجاد شده حذف می‌کند.

P/ CF = قیمت بازار هر سهم از سهام عادی / جریان نقدی هر سهم

جریان نقدی هر سهم = سود هر سهم + (استهلاک دارایی‌های مشهود و نامشهود / تعداد سهام شرکت)

• نسبتPEG: نسبتی است که برای تعیین ارزش سود هر سهم تا زمانی که نرخ رشد سود سهام شرکت در نظر گرفته شود مورد استفاده قرار می‌گیرد. این نسبت مبتنی بر نسبت P/E است و چشم‌انداز رشد یک سهم را در نظر می­‌گیرد. محاسبه بدین شکل است که نسبت P/E را به نرخ رشد سالانه درآمد بر مبنای ارزش ۵ سال آینده تقسیم می‌کنیم. اگر نتیجه کمتر از یک باشد بیانگر آن است که بازار به‌طور کامل چشم‌اندازی در خصوص این سهم ندارد.

PEG = (قیمت بازار هر سهم از سهام عادی / سود هر سهم از سهام عادی) / نرخ رشد سالانه درآمد

محدودیت نسبت های مالی چیست؟

تحلیل نسبت‌های صورت‌های مالی به‌ طور گسترده‌ای توسط تحلیل‌گران مالی، سرمایه‌گذاران و اعتباردهندگان به کار می‌رود. در واقع این نسبت‌ها وضعیت اقتصادی واحد تجاری را در مقایسه با صورت‌های مالی به شکل بهتری انعکاس می‌دهند. از سوی دیگر، نسبت های مالی در مدل‌های پیش‌بینی به‌ طور موفقیت‌آمیزی به کار می‌روند. اما با وجود استفاده وسیع از نسبت‌ های مالی این تکنیک‌ها با برخی از محدودیت‌ها روبه‌رو هستند که تفسیرها را با پاره‌ای از ابهام مواجه می‌کنند.

نمونه‌هایی از محدودیت‌های نسبت های مالی

1. با توجه به اینکه نسبت‌ها بر مبنای اطلاعات تاریخی هستند، میانگینی از شرایط موجود در گذشته به شمار می‌روند.
2. هنگامی‌ که اطلاعات بر مبنای بهای تمام‌ شده تاریخی باشند قادر به انعکاس سطح عمومی قیمت‌ها و ارزش‌های جاری نخواهند بود.
3. از آنجایی که روش محاسبه هر نسبت استاندارد نیست، بنابراین نمی‌توان تاثیر نفوذ اطلاعات گزینش‌ شده را در محاسبات نادیده گرفت.
4. استفاده از روش‌های مختلف حسابداری می‌تواند بر نسبت‌ها اثرگذار باشد. مثلا استفاده از روش‌ «فایفو» نتیجه‌ متفاوتی نسبت به استفاده از روش «لایفو» ایجاد می‌کند.
5. همچنین تغییرات در اصول و برآوردهای حسابداری – مثلا تغییر از روش فایفو به لایفو – نیز در تغییر نسبت های مالی تأثیرگذار هستند. علاوه بر این، برای استفاده از اطلاعات در روندهای درازمدت، ممکن است نیازمند تبدیل اطلاعات با هدف حذف رویدادهای غیرعادی و غیرمترقبه باشیم.
6. با توجه به تفاوت‌های موجود در ویژگی‌های عملیاتی شرکت‌های مختلف مانند خطوط تولید، روش عملیات، نحوه تامین مالی و منطقه جغرافیایی شرکت‌ها مقایسه بین شرکتی دشوار است.

به هنگام استفاده از نسبت های مالی، محتاط باشید!

اگرچه محدودیت‌های صورت‌های مالی بسیار با اهمیت هستند. اما با این حال، تحلیل نسبت‌ها از تکنیک‌های مهم تفسیر صورت‌های مالی به شمار می‌رود. زیرا نسبت‌ها نشانگر ارتباط‌هایی میان عناصر اساسی صورت‌های مالی شرکت‌ها هستند. در هر صورت، نتایج حاصل از نسبت های مالی باید با احتیاط بیشتری مورد استفاده قرار گیرند.

دانلود پروپوزال ارزیابی نقش سرمایه فکری و سرمایه در گردش در بازده مالی

ارزیابی نقش سرمایه فکری و سرمایه در گردش در بازده مالی شرکت های تولیدی در بورس تهران

Evaluation of the role of intellectual capital and working capital in the financial performance of manufacturing companies in Tehran Stock Exchange

سفارش پاورپوینت این پروپوزال

1. بیان مساله 2. اهمیت و ضرورت تحقیق 3. پیشینه تحقیق 4. اهداف تحقیق 5. فرضیه های تحقیق 6. مدل تحقیق 7. سوالات تحقیق 8. تعریف واژگان و اصطلاحات فنی و تخصصی 9. بیان جنبه نوآوری تحقیق 10. روش تحقیق 11. منابع فارسی و انگلیسی

این پروپوزال به بررسی تاثیر مولفه های سرمایه فکری و سرمایه در گردش بر عملکرد و بازده مالی شرکت ها پرداخته است. مفهوم سرمایه در گردش یکی از موضوعاتی که در مقالات بسیاری به آن پرداخته شده و در ادامه تشریح مختصری از آن را ارائه می دهیم:

سرمایه در گردش، که به سرمایه در گردش خالص نیز معروف است، تفاضل بین دارایی های فعلی یک شرکت، مانند پول نقد، حساب های دریافتنی (فاکتورهای پرداخت نشده مشتریان) و موجودی مواد خام و کالاهای تمام شده، و بدهی های جاری آن شرکت، مانند حساب های پرداختنی می باشد. سرمایه در گردش، معیار بازده عملکردی یک شرکت و سلامت مالی کوتاه مدت آن می باشد. نسبت سرمایه در گردش (دارایی های فعلی تقسیم بر بدهی های فعلی)، یا نسبت فعلی، نشان دهنده آن است که آیا یک شرکت دارایی های کوتاه مدت کافی برای پوشش دادن بدهی کوتاه مدت خود را دارد یا خیر. نسبت سرمایه در گردش خوب، عددی است بین 2/1 و 0/2. نسبت کمتر از 0/1 نشان دهنده سرمایه در گردش منفی، با مسائل نقدینگی بالقوه است، درحالی که نسبت بالای 0/2 ممکن است نشان دهنده آن باشد که یک شرکت از دارایی های مازاد خود به نحو موثر برای تولید حداکثر درآمد ممکن استفاده نمی کند. اگر دارایی های فعلی یک شرکت از بدهی های فعلی اش فراتر نرود، بنابراین ممکن است در بازپرداخت بدهی خود به طلبکاران دچار مشکل شود یا ورشکسته گردد. نسبت سرمایه در گردش نزولی، یک خط قرمز برای تحلیلگران مالی است. همچنین ممکن است به نسبت سریع، که بیشتر یک معیار نقدینگی است، نگاهی بیاندازند، زیرا تنها شامل وجه نقد یا معادل های آن، سرمایه گذاری های قابل بازاریابی و حساب های دریافتنی باشد.

این پروپوزال برای پایان نامه ای تحت همین عنوان آماده شده است. دانشجو می تواند با مطالعه این پروپوزال، با ساختارهای کلی پروپوزال نویسی شامل روش تحقیق، مدل مفهومی، جنبه های نوآورانه و جامعه آماری آشنا شده و موضوع مناسبی را برای اهداف دانشگاهی خود انتخاب نماید. سه مفهوم سرمایه فکری، سرمایه در گردش و عملکرد مالی که جزو موضوعات برتر حسابداری می باشند در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته اند.

در ادامه می توانید بخشی از این پروپوزال که در محیط ورد (WORD) آماده شده و قابل ویرایش می باشد را مشاهده نمایید: