شناخت مفهوم جریان نقدینگی
آشنایی با Cash Flow برای مدیریت هزینه ها و درآمدهای هر شخصی الزامی است.
در این مقاله سعی داریم به زبان ساده شما را با این مفهوم به خوبی آشنا کنیم، پس در ادامه با ما باشید…
1# جریان نقدینگی چیست؟
جریان نقدینگی یا CF پولی است که طی یک دوره زمانی (به عنوان مثال یک ماه) در حال ورود و خروج در کسب و کار، تجارت و یا پروژه شما است.
در امور مالی، این اصطلاح برای توصیف میزان وجه نقد (ارز) است که
در یک بازه زمانی مشخص تولید یا مصرف می شود.
CF انواع مختلفی دارد که با کاربردهای مهم و گوناگونی برای اداره مشاغل و انجام تجزیه و تحلیل های مالی مورد استفاده قرار می گیرد.
به این صورت که نقدینگی ورودی از طرف مشتریانی است که
محصولات یا خدمات شما را خریداری می کنند.
اگر مشتریان در زمان خرید پرداخت نکنند، بخشی از جریان نقدی شما از مجموعه حساب های دریافتی است.
همچنین نقدینگی در قالب پرداخت هزینه هایی مانند اجاره یا وام مسکن، پرداخت ماهانه وام و پرداخت مالیات و سایر حساب های قابل پرداخت از تجارت شما خارج می شود.
2# علت اهمیت جریان نقدینگی
کمبود وجه نقد یکی از بزرگترین دلایل شکست شرکت های کوچک است.
اغلب مدیران در تجارت کوچک بر این باورند که “ذخایر نقدی ناکافی” دلیل اصلی عدم موفقیت استارت آپ ها است.
در واقع دلیل عدم موفقیت بسیاری از استارت آپ ها همین عدم وجود نقدینگی و تمام شدن پول است که
در موارد مختلف ممکن است متفاوت باشد.
1-2# جریان نقدینگی در راه اندازی مشاغل
پرداختن به مسائل مربوط به گردش وجوه و جریان نقدینگی در هنگام راه اندازی مشاغل بسیار دشوار است چرا که
مشاغل در این زمان هزینه های زیادی دارند و نقدینگی به سرعت خرج می شود.
همچنین ممکن است شما هیچ مشتری یا چرا نقدینگی اهمیت دارد؟ فروشی نداشته باشید که باعث ورود نقدینگی شوند.
برای ادامه کار و ایجاد جریان نقدینگی، به برخی از منابع موقت وجه نقد مانند کارت اعتباری و یا وام نیاز دارید.
معمولا شش ماه اول یک کار تجاری یک زمان حیاتی برای گردش پول است.
اگر در این بازه زمانی پول کافی برای خرید، حمل و نقل و موارد دیگر ندارید، شانس موفقیت شما بالا نیست.
چرا که تأمین کنندگان معمولا به مشاغل جدید وام، اعتبار و تخفیف چشمگیری نمی دهند و
در عین حال ممکن است مشتریان شما بخواهند به صورت اعتباری پرداخت کنند.
همین موضوع سبب از بین رفتن بالانس جریان نقدینگی شده و
یک «بحران پول نقد» را برای شما ایجاد می کند.
شما می بایست در برآورد نیازهای جریان نقدی خود برای راه اندازی، هزینه های زندگی شخصی خود را که برای تأمین نیاز به تجارت لازم است، اضافه کنید.
2-2# جریان نقدینگی در مشاغل فصلی
گردش وجوه نقد برای مشاغل فصلی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
مشاغلی که در دوره های مختلف سال مانند کسب و کارهای تعطیلات و تابستان دارای نوسان زیادی در تجارت هستند.
مدیریت جریان وجوه نقد در این نوع مشاغل مشکل است اما
می توان آن را با دقت انجام داد.
3-2# جریان نقدینگی در مقابل سود
این امکان برای کسب و کار شما وجود دارد که سود کسب کند اما پول نقد نداشته باشید.
قطعا برایتان جالب است که بدانید این امر چگونه می تواند اتفاق می افتد؟
پاسخ کوتاه این است که سود یک مفهوم حسابداری است در حالی که
پول نقد مبلغ موجود در حساب کسب و کار است.
سود صورتحساب ها را پرداخت نمی کند.
شما می توانید دارایی داشته باشید، مانند حساب های قابل دریافت (پولی که مشتری به شما بدهکار است) اما
اگر نتوانید از بدهی خود وصول کنید، پول نقد نخواهید داشت.
3# انواع جریان نقدینگی
Cash Flow انواع مختلفی دارد، بنابراین مهم است که درک درستی از هر یک از آن ها داشته باشید.
وقتی کسی به اصطلاح CF مراجعه می کند، ممکن است به موارد مختلفی از آن برسد، بنابراین مطمئن شوید که
از کدام اصطلاح جریان نقدینگی استفاده می شود.
انواع جریان های نقدی عبارتند از:
1-3# نقدینگی حاصل از فعالیت های عملیاتی
وجوه نقدی که توسط فعالیت های اصلی تجاری یک شرکت تولید می شود.
یعنی درآمد حاصل از تولید و فعالیت های دیگر که شامل هرگونه جریان نقدی از دارایی های جاری و بدهی های جاری است.
2-3# نقدینگی رایگان به حقوق صاحبان سهام (چرا نقدینگی اهمیت دارد؟ FCFE)
FCFE میزان وجه نقدی است که یک کسب و کار ایجاد کرده و
برای توزیع به طور بالقوه بین سهامداران در دسترس است.
3-3# نقدینگی رایگان به شرکت (FCFF)
این معیاری است که تصور می کند شرکت هیچ بدهی ای ندارد.
این نوع از CF در مدل سازی و ارزیابی مالی استفاده می شود.
4-3# تغییر در جریان نقدینگی
در این مورد تغییر در میزان جریان نقدینگی از یک دوره به دوره دیگر در حسابداری انجام می شود.
یعنی ممکن است جریان نقدینگی از ماه قبل به ماه جاری تزریق شود.
4# کاربردهای جریان نقدینگی
Cash Flow هم در اداره مشاغل و هم در انجام تجزیه و تحلیل مالی کاربردهای زیادی دارد.
در واقع، این یکی از مهمترین معیارها در کل امور مالی و حسابداری است.
متداول ترین معیارهای نقدی و کاربردهای CF به شرح زیر است:
1-4# ارزش فعلی خالص (Net Present Value)
NPV از محاسبه ارزش تجارت با ساخت مدل DCF و محاسبه ارزش فعلی خالص انجام می شود.
ارزش فعلی خالص (NPV) ارزش کل جریان های نقدی آینده (مثبت و منفی) در کل عمر سرمایه گذاری در حال حاضر است.
تجزیه و تحلیل NPV نوعی ارزیابی ذاتی است و
به طور گسترده در سراسر امور مالی و حسابداری چرا نقدینگی اهمیت دارد؟ برای تعیین ارزش یک تجارت، امنیت سرمایه گذاری، پروژه سرمایه، سرمایه گذاری جدید، برنامه کاهش هزینه و هر چیزی که شامل جریان نقدی باشد استفاده می شود.
2-4# نرخ بازگشت داخلی (Internal Rate of Return)
نرخ بازگشت داخلی (IRR) نرخ تخفیفی است که
ارزش فعلی خالص (NPV) یک پروژه را صفر می کند.
به عبارت دیگر، این نرخ بازده ترکیبی سالانه است که در یک پروژه یا سرمایه گذاری به دست خواهد آمد.
3-4# نقدینگی
ارزیابی اینکه یک شرکت چقدر می تواند به تعهدات مالی کوتاه مدت خود عمل کند.
4-4# عملکرد جریان نقدینگی
اندازه گیری میزان وجه نقد کسب و کار در هر سهم نسبت به قیمت سهام آن که به صورت درصد بیان می شود.
5-4# جریان نقدی به ازای هر سهم (Cash Flow Per Share)
CFPS یا جریان نقدی به ازای هر سهم پول نقد حاصل از فعالیت های عملیاتی تقسیم بر تعداد سهام مانده است.
6-4# نسبت درآمد چرا نقدینگی اهمیت دارد؟ قیمت (P/E)
نسبت درآمد قیمت یا نسبت P/E رابطه ای بین قیمت سهام شرکت و سود هر سهم (EPS) است.
این یک نسبت محبوب است که درک بهتری از ارزش شرکت به سرمایه گذاران می دهد.
نسبت P/E انتظارات بازار را نشان می دهد و قیمتی است که
شما باید به ازای هر واحد درآمد فعلی (یا درآمد در آینده) پرداخت کنید.
درآمد هنگام ارزیابی ارزش سهام شرکت مهم است زیرا سرمایه گذاران می خواهند بدانند که
یک شرکت چقدر سودآور است و در آینده چقدر سودآور خواهد بود.
به علاوه، اگر شرکت رشد نکند و
سطح فعلی درآمد ثابت بماند، P/E را می توان به تعداد سال هایی که طول می کشد شرکت برای مبلغ پرداختی برای هر سهم بازپرداخت کند، تعبیر کرد.
7-4# نسبت تبدیل وجه نقد
مدت زمانی که یک شرکت برای موجودی خود (هزینه کالاهای فروخته شده) پرداخت می کند و
هزینه آن را از مشتریان خود دریافت می کند، نسبت تبدیل نقدینگی است.
8-4# فاصله مالی
معیاری برای کسری یک شرکت که باید برطرف کند. (چقدر به پول نقد بیشتری نیاز دارد)
9-4# پرداخت سود سهام
جریان نقدینگی می تواند برای تأمین بودجه سود سهام به سرمایه گذاران استفاده شود.
10-4#سرمایه گذاری
جریان نقدینگی همچنین می تواند برای سرمایه گذاری مجدد و رشد در تجارت مورد استفاده قرار گیرد.
مقاله بالا بخشی از مطالب گسترده حوزه حسابداری ویژه بازار کار است.
برای یادگیری صفر تا صد این حوزه به آموزش جامع حسابداری بازار کار نماتک مراجعه کنید.
برای مشاهده توضیحات کامل بسته کلیک کنید.
اگر به دنبال یاد گرفتن مهارت بیشتر و افزایش درآمد هستید،
برای دریافت آموزش های رایگان مرتبط با حوزه علاقهمندی خود فقط کافیه فرم رو تکمیل کنید.
وضعیت شغلی خود را انتخاب کنید:
نظرتون درباره این مقاله چیه؟
ما رو راهنمایی کنید تا اون رو کامل تر کنیم و نواقصش رو رفع کنیم.
توی بخش دیدگاه ها منتظر پیشنهادهای فوق العاده شما هستیم.
درباره نویسنده : تیم نماتک
ما یه هدف مشترک داریم و میخوایم مهارت هایی که توی صنعت لازمه رو به افراد آموزش بدیم تا روزی که کالای ایرانی در دنیا بهترین باشه. اگه شما هم هدفتون همینه، نماتکی بشید. (:
مدیریت نقدینگی چیست؟
محصولات و خدمات مدیریت نقدینگی یا مدیریت وجه نقد (پول) به طور معمول مترادف در نظر گرفته میشوند. انتقالهای بانکی، حسابهای رفت و برگشت و خدمات بازرگانان همه جزء محصولات مدیریت نقدینگی هستند که فرصتهای منحصر به فرد برای افزایش سود را در اختیار سازمانها قرار میدهند. اگر شما صاحب کسب و کاری هستید و در حال تحقیق درباره چگونگی رفع مشکلات نقدینگی میباشید، در این مقاله برخی از اطلاعاتی که باید در مورد مدیریت وجه نقد و اینکه این که چگونه میتوانید جریان نقدی خود را دوباره زنده کنید، آورده شده است. با غزال همراه باشید.
تعریف مدیریت نقدینگی
در یک مؤسسه بانکی، اصطلاح مدیریت نقدینگی به مدیریت روزمره ورود و خروج وجه نقد گفته میشود که به دلیل انبوه معاملات نقدی روزانه، باید آنها را مدیریت کرد. هدف نهایی مدیریت وجوه نقد، به حداکثر رساندن نقدینگی و هزینه وجوه است. در تعریفی دیگر، مدیریت وجه نقد فرآیند جمع آوری و مدیریت جریانهای نقدی است. مدیریت نقدینگی میتواند هم برای افراد و هم برای سازمانها مهم باشد. در تجارت، این مهم یک جزء کلیدی در ثبات مالی سازمان است.
اهمیت مدیریت نقدینگی
هنگامی که نوبت به ایجاد و حفظ ثبات مالی یک کسب و کار میرسد، مدیریت نقدینگی یک جزء اصلی به شمار میآید. از آنجا که وجه نقد دارایی اصلی است که برای پرداخت تعهدات استفاده میشود، بنابراین باید رسیدن به حداکثر سود را مدیریت کند. این مهم روی رشد آینده کسب و کار تأثیر میگذارد. حفظ موجودیهای نقدی، در عین حال با بازدهی وجه نقد نیز مهمترین نگرانیهای موجود هستند. بیشتر اوقات، مدریت وجوه نقد میتواند با بانکداری آنلاین کسب و کار شما ادغام شود. به این ترتیب، مدیران کسب و کار میتوانند هر روز به وجوه دسترسی داشته باشند. اگر تجارت خود را به طور کامل با بانکداری آنلاین ادغام کنید، این امر کنترل بیشتری بر جریان نقدینگی و دسترسی شما فراهم میکند. این مهم معمولاً قابل تنظیم است زیرا هر کسب و کاری متفاوت بوده و ممکن است به مجموعه گوناگونی از گزینهها و خدمات مدیریت نقدینگی نیاز داشته باشد.
تفاوت بین مدیریت وجوه نقد و مدیریت خزانه داری
در بانکداری، هر دو مدیریت نقدینگی و مدیریت خزانه داری، اصطلاحاتی برای خدمات خاص مربوط به گردش پول هستند. اگرچه این اصطلاحات معمولاً به جای یکدیگر استفاده میشوند اما دامنه مدیریت خزانه داری بسیار بیشتر است و شامل بودجه و فعالیتهای سرمایه گذاری یک کسب و کار میباشد. هنگامی که متخصصان امور مالی در مورد خدمات تحت چتر مدیریت نقدینگی بحث میکنند، آنها معمولاً به خدماتی مانند انتقال وجه، حسابهای رفت و برگشت، خدمات بازرگانان و گزینههای اعتبار تجاری اشاره خواهند کرد.
روند و عوامل رشد نقدینگی سه دهه اخیر در ایران
حجم نقدینگی کشور به ۱۶۵۰ هزار میلیارد تومان در مرداد ماه سال ۱۳۹۷ بالغ گردید. رشد مستمر نقدینگی یکی از مهم ترین معضلات ساختاری اقتصادی کشور به شمار میرود و به سنت مالوف همه دولت ها مبدل شده است. در طول ۳۰ سال که از پایان جنگ ایران و عراق می گذرد، حجم نقدینگی بیش از ۱۱۰۰ برابر بالا رفته است.
نرخ رشد میانگین سالانه نقدینگی در هر سه دولت سازندگی، اصلاحات و مهرورزی و همچنین ۵ سال اول دولت اعتدال ۲۷ درصد می باشد. حجم نقدینگی سه دهه اخیر در اثر سه عامل اصلی "خلق نقدینگی توسط بانک ها"، "استقراض دولت و بانک ها از بانک مرکزی" و "افزایش نرخ ارز" ایجاد شده است که به خصوص نقش بانک های خصوصی در سال های اخیر برجسته است. ایجاد نقدینگی (پول بدون پشتوانه) و افزایش نرخ ارز دو روی یک سکه هستند که از طریق تنزل شدید ارزش پول ملی منجر به اخذ مالیات تورمی از عامه مردم شده و مخارج رو به تزاید دولت و وابستگان آن را فراهم می کنند.
منبع تصویر، Getty Images
رشد نقدینگی به عنوان عامل افزایش شدید نرخ ارز معرفی شده است که مانند تفاضل تورم داخلی و جهانی در یک دوره کوتاه مدت کارشناسی نیست
رشد نقدینگی در دوره ۱۳۶۸-۹۶
نقدینگی حاصل ضرب پایه پولی (پول پر قدرت) در ضریب فزاینده (قدرت خلق نقدینگی توسط بانکها) است. پایه پولی از "خالص دارایی های خارجی بانک مرکزی"، "بدهی بانکها به بانک مرکزی"، "خالص بدهی بخش دولتی به بانک مرکزی" و "خالص سایر اقلام" تشکیل می گردد.
در دوره ۱۳۶۸-۹۶ میانگین رشد سالانه حجم نقدینگی و پایه پولی به ترتیب ۲۷.۱ و ۲۱ درصد بود. در این دوره بدهی بانکها به بانک مرکزی از میانگین رشد سالانه ۳۴ درصد برخوردار بود و ضریب فزاینده ۴ برابر گردید.
در دولت های پنجم و ششم، افزایش خالص بدهی بخش دولتی و پس از آن بالا رفتن بدهی بانک ها به بانک مرکزی مهمترین عوامل ایجاد نقدینگی بودند. همچنین باید به ۱۰ برابر شدن خالص دارایی های خارجی بانک مرکزی (در اثر افزایش قیمت رسمی ارز) اشاره کرد.
در دولت های هفتم و هشتم، در اثر افزایش قیمت رسمی ارز، خالص دارایی های خارجی بانک مرکزی به شدت افزایش پیدا کرد که عامل اصلی ایجاد نقدینگی بود. افزایش ۶۲ درصدی ضریب فزاینده عامل مهم بعدی در رشد نقدینگی محسوب می شود.
در دولت های نهم و دهم، افزایش دارایی های خارجی بانک مرکزی (به علت فروش ارز به بانک مرکزی در سال های ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۷ و پس از آن افزایش قیمت رسمی ارز در سال ۱۳۹۲) چرا نقدینگی اهمیت دارد؟ و همچنین افزایش ۱۵ برابری بدهی بانک های دولتی به بانک مرکزی، عوامل اصلی ایجاد نقدینگی بودند.
در طول سه دهه اخیر بالا رفتن ضریب فزاینده نقش کلیدی در ایجاد نقدینگی ایفا کرده است، به صورتی که اگر ضریب فزاینده ثابت باقی مانده بود، حجم نقدینگی یک-چهارم میزان کنونی بود. رشد ضریب فزاینده به ترتیب در دولت های "یازدهم و دوازدهم" و "هفتم و هشتم" از دیگر دولت ها بالاتر است. ضریب فزاینده با شیب تند تقریبا یکنواختی در ده سال اخیر رشد پیدا کرد و میزان آن دو برابر گردید.
رشد نقدینگی در ۵ سال گذشته
پادکست چشمانداز بامدادی رادیو بیبیسی – دوشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱
بر اساس داده های بانک مرکزی، هفتاد درصد حجم نقدینگی کشور در طی ۵ ساله منتهی به تیر ماه ۱۳۹۷ خلق شده است. در این مدت حجم نقدینگی ۲۳۴ درصد. پایه پولی ۱۳۰ درصد و پول ۱۰۰ درصد رشد یافت. سهم پول از رشد نقدینگی ۵ ساله اخیر ۹.۶ درصد و سهم سپرده سرمایه گذاری مدت دار ۸۴.۵ درصد است. از ۱۲۴ هزار میلیارد تومان رشد پایه پولی ۵ ساله اخیر، ۹۳ هزار میلیارد تومان (۷۴ درصد پایه پولی) مربوط به بدهی بانکهای خصوصی به بانک مرکزی می شود، به صورتی که در این مدت بیش از ۲۰۰۰ درصد رشد پیدا کرد.
در همین مدت بدهی بانک های دولتی به بانک مرکزی ۶ درصد کاهش یافت. هم اکنون خالص بدهی دولت به بانک مرکزی خیلی پایین است و به ۲۴۰۰ میلیارد تومان (۱.۱ درصد از کل پایه پولی) تنزل پیدا کرده است. بانکهای خصوصی فقط در تیر ماه سال جاری ۹۳۰۰ میلیارد تومان (معادل ۳ ماهه یارانه نقدی) از بانک مرکزی استقراض کردند تا بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند. در طی یک سال منتهی به مرداد ماه سال ۱۳۹۷، بدهی بانک های خصوصی به بانک مرکزی نزدیک به دو برابر گردید و به میزان ۴۸ هزار میلیارد تومان بالا رفت که با توجه به افزایش پایه پولی به میزان ۳۸ هزار میلیارد تومان، واضح است که مهم ترین عامل ایجاد نقدینگی استقراض بانک های خصوصی از بانک مرکزی است. در ۵ سال اخیر ضریب فزاینده (قدرت خلق نقدینگی توسط بانکها) به شدت بالا رفت و از نسبت ۵ به ۷.۳ رسید. رشد نقطه به نقطه سالانه نقدینگی از ۳۰ درصد در نیمه اول سال ۱۳۹۵ به ۲۰ درصد در نیمه اول سال ۱۳۹۷ کاهش یافت.
"بالا رفتن توان خلق نقدینگی توسط بانک ها"، "رشد دارایی های خارجی بانک مرکزی در اثر افزایش نرخ ارز"، "افزایش بدهی بانک های دولتی در دهه های هفتاد و هشتاد و بدهی بانک های خصوصی در سال های اخیر به بانک مرکزی" و "افزایش بدهی دولت به سیستم بانکی" چهار عامل اصلی رشد حجم نقدینگی در سه دهه اخیر به شمار می رود.
ترکیب نقدینگی
نقدینگی از پول (اسکناس و مسکوک و سپرده های بانکی جاری) و شبه پول (سپرده های بانکی مدت دار) تشکیل می شود. در دوره ۱۳۶۸-۹۶ حجم اقتصاد ایران ۳ برابر و شاخص قیمت کالاها و خدمات ۱۲۱ برابر افزایش یافت. در این دوره حجم پول ۲۱۸ برابر شد، بنابراین نرخ افزایش پول از نرخ رشد اسمی اقتصاد بیشتر نیست.
بر خلاف دیگر اقتصادهای جهان بخش کوچکی از نقدینگی ایران را پول تشکیل می¬دهد که فقط ۱۳ درصد آن شامل پول است و ۸۰ درصد آن شامل سپرده سرمایهگذاری مدت دار می شود. در دهه هفتاد سهم پول از نقدینگی کشور بین ۴۶ تا ۴۹ درصد بود که از ابتدای دهه هشتاد تا کنون روند تنزلی طی کرده است. در میانه سال ۲۰۱۸ میلادی، در منطقه یورو سهم پول ۶۶ درصد و سهم سرمایه گذاری مدت ۲۸ درصد از نقدینگی بود. در سال ۱۳۸۱ سهم پول از نقدینگی ایران با منطقه یورو یکسان بود. سهم پول از نقدینگی در کشورهای انگلستان، ژاپن، کانادا و عربستان سعودی بین ۵۱ تا ۶۵ درصد است.
رشد نقدینگی و نرخ ارز
در یک اقتصاد مبتنی بر بازار، محاسبه نرخ تبدیل ارز موثر حقیقی بر اساس پارامترهای مختلفی از جمله شاخص ضمنی تعدیل کننده تولید ناخالص داخلی، نرخ تورم سبد کالاها و خدمات صادراتی و وارداتی، نرخ تورم مصرف کننده، نرخ تورم تولیدکننده، نرخ سود بانکی و هزینه حقیقی نیروی کار (در مقایسه با ترکیب کشورهای طرف معاملات اقتصادی) محاسبه می شود. در این راستا انتخاب سال پایه اهمیت بالایی دارد و خروجی را تحت تاثیر چرا نقدینگی اهمیت دارد؟ خود قرار می دهد. در اقتصاد ایران دولت (۶۰ درصد) و بنگاه های شبه دولتی (۳۰ درصد) عرضه کننده اصلی ارز با فروش منابع خام و اولیه هستند و بازار عمیق ارزی مبتنی بر فعالیت بخش خصوصی مولد مانند اقتصادهای مبتنی بر بازار موضوعیت ندارد.
رشد نقدینگی به عنوان عامل افزایش شدید نرخ ارز معرفی شده است که مانند تفاضل تورم داخلی و جهانی در یک دوره کوتاه مدت کارشناسی نیست. بطور کلی قدرت برابری خرید (یا شاخص قیمت ها) با نرخ ارز ارتباط برقرار می کند و این بدعت جدیدی است که نرخ ارز بر اساس نقدینگی تعیین گردد. در خصوص رشد نقدینگی شایان ذکر است که تاثیرات عواملی مانند (۱) ترکیب نقدینگی، (۲) تولید ناخالص داخلی و عمق زنجیره های ارزش و (۳) توسعه بازارها و تامین مالی بایستی مد نظر قرار گیرد.
بر اساس داده های بانک مرکزی در طول دوره ۱۳۴۰-۵۶ که نرخ ارز ۷ درصد کاهش یافت، حجم نقدینگی ۳۷ برابر و در دوره ۱۳۷۸-۸۹ که نرخ ارز ۲۰ درصد افزایش یافت، حجم نقدینگی ۱۵ برابر گردید. در طول ۱۰ سال اخیر حجم نقدینگی در شش کشور عربی عضو شورای همکاری خلیج فارس بین ۱۲۵ تا ۳۵۲ درصد افزایش پیدا کرد، اما در پنج کشور نرخ تبدیل ارز ثابت ماند و فقط در یک کشور ۱۲ درصد بالا رفت. در ۵۰ سال اخیر حجم نقدینگی عربستان سعودی ۷۵۰ برابر (۲۵ برابر آمریکا) گردید، اما پول ملی این کشور ۱۷ درصد در برابر دلار آمریکا تقویت شد.
در دوره های زمانی، اغلب کشورها دارای نرخ های رشد نقدینگی به مراتب بالاتر از نرخ افزایش ارز هستند. به عنوان مثال در دوره ۲۰۰۱-۱۵ میلادی، نرخ رشد نقدینگی کشورهای به ترتیب ویتنام، چین، روسیه، امارات متحده عربی، هند، پاکستان برزیل، عربستان سعودی و ترکیه، بین ۵ تا ۱۸ برابر رشد نرخ ارز بود. گزارش انستیتوی اقتصاد آلمان نشان می¬دهد که در سالهای اخیر همبستگی بین رشد حجم نقدینگی و نرخ تورم در کشورهای منطقه یورو وجود نداشته است.
جمع بندی
در اقتصاد ایران که بر اساس صادرات ثروت های ملی (مواد خام و اولیه) و از سوی دیگر واردات مواد واسطه ای و کالاهای مصرفی کار می کند، نرخ برابری (قدرت) پول ملی در برابر ارزهای خارجی عامل اصلی تعیین کننده نرخ تورم است. در دو دوره نیمه اول دهه پنجاه و دهه هشتاد شمسی که با وجود برابری نرخ ارز، نرخ تورم بالا بود، علت آن کاهش ارزش (قدرت خرید) ارزهای خارجی بود. در دوره های افزایش قیمت نفت، قیمت های کالاها و به خصوص کالاهای اساسی بالا می رود و تورم جهانی از طریق واردات به اقتصاد کشور منتقل می گردد.
در سه دهه اخیر دولت ها به انحاء گوناگون موجبات خلق نقدینگی را فراهم آورده اند و در همین حال از آن به عنوان مستمسکی برای توجیه افزایش نرخ ارز و تورم استفاده کرده اند. مالیات تورمی کم و بیش روند مالوف دولت ها و به خصوص در زمان کسری بودجه است. دولت ها از یک سو با استقراض از بانک ها یا بانک مرکزی پول بی پشتوانه به اقتصاد تزریق کرده اند و از سوی دیگر با افزایش نرخ ارز قیمت ها را بالا برده اند. در این چرخه باطل تقدم و تاخر خاصی بین دو عامل افزایش نرخ ارز و نقدینگی نمی توان قائل شد، زیرا در اصل هر دو در جهت تامین هزینه های رو به تزاید دولت ها و وابستگان آنها بکار گرفته می شود. اقدامات دولت ها در دو محور افزایش نرخ ارز یا تزریق پول بی پشتوانه، در عمل منجر به کاهش ارزش پول ملی و اخذ مالیات تورمی از طبقات پایین و متوسط شده است.
با وجود روند مستمر رشد توان تسهیلات دهی بانک ها، در دو دهه اخیر هر سال از سهم بخش های صنعتی و کشاورزی از تسهیلات بانکی کاسته شده است. روند مستمر خلق پول برای تامین مخارج رو به رشد دولت ها و فعالیت بخش های شبه دولتی و شبه خصوصی وابسته آنها، در عمل منجر به تشکیل یک اقتصاد ضعیف، غیر مردمی و نامولد چرا نقدینگی اهمیت دارد؟ گردیده است.
مولفه مهم و کلیدی اصلاح ساختاری اقتصاد ایران، احیای بخش خصوصی مولد و مقابله با فعالیت های اقتصادی پرفساد رانتی یا نامولد دولت ها و بخش های شبه دولتی یا شبه خصوصی وابسته به آنها است. افزایش دستوری و تصنعی نرخ ارز، چنان چه تا کنون تجربه شده و هم اکنون نیز ملاحظه می شود، در جهت تامین منافع کلان رانتی دولت و وابستگان آن، با اخذ مالیات تورمی صورت می گیرد و منجر به تضعیف اقتصاد و بخش های مولد، ایجاد نقدینگی و نرخ های تورم بالا، فساد گسترده و افزایش فقر و نابرابری های اجتماعی می گردد.
دیفای
گیم فای (GameFi) چیست؟ چگونه از بازیهای Play to Earn کسب درآمد کنیم؟
گیم فای (GameFi) یکی از تازهترین ترندها در دنیای رمز ارز است که نام آن از ترکیب جهان سحرآمیز بازی…
استخر نقدینگی (Liquidity Pool) چیست؟ + کاربرد استخر نقدینگی در دیفای
استخر نقدینگی به کاربران اکوسیستم دیفای اجازه میدهد تا داراییهای دیجیتال را بهصورت آنچین در یک صرافی غیرمتمرکز بدون نیاز…
DeFi 2.0 چیست و چرا اهمیت دارد؟
DeFi 2.0 پروژهای در جهت ارتقا، بهینهسازی و رفع مشکلات DeFi 1.0 است. هدف پروژه DeFi 1.0 ارائه خدمات مالی…
پنج معیار ارزیابی و مدیریت ریسک در پروژه های دیفای (Defi Metrics)
با توجه به گسترش روزافزون پروژههای مربوط به حوزه صنعت مالی غیرمتمرکز (Defi)، ارزیابی و شناسایی فرصتهای بهوجود آمده از…
دارایی ترکیبی چیست؟ معرفی پلتفرمهای داراییهای ترکیبی
امروزه به نظر میرسد که اکثر برنامههای دیفای نسخهبرداری از صنعت مالی سنتی هستند. در این فضا، افراد میتوانند یک…
معرفی پروتکل آوه (Aave)
هر اکوسیستم مالی مدرن اساساً دارای واسطههایی است که افراد میتوانند از طریق آنها به قرض دادن داراییهای خود بپردازند…
معرفی پروتکل FEI و توکن TRIBE: چرا دیفای زیباست؟
در اصل ظرافت و زیبایی صنعت دیفای آنجایی خودنمایی میکند که خود را توانمند به ارائه بهترین راهحلهای مالی ممکن…
توضیح توکن های عرضه پرکشش (Elastic supply tokens)
عرصه مالی غیرمتمرکز در بستر اتریوم شامل بخشهای نوظهور فراوانی است. صرافیهای غیرمتمرکز غیرحضانتی، بازارگردانان خودکار، استخراج نقدینگی، لگوهای پول،…
بازده وام دهی دیفای در مقایسه با بازده سرمایه گذاری در طبقات مختلف داراییهای سنتی
صنعت مالی غیرمتمرکز یا دیفای (DeFi) سریعاً به عنوان یکی از زمینههای مرتبط با فناوریهای دفترکل توزیع شده، در حال…
هرآنچه که برای سرمایهگذاری در دیفای باید بدانید!
برای اینکه موفق باشید، باید کارهایی را انجام دهید که دیگران انجام نمیدهند، به جاهایی بروید که دیگران نمیروند و…
پروتکل Aave یکی از پیشگامان صنعت غیر متمرکز مالی (دیفای)
آوه (Aave) یکی از پروتکل های نوظهور در صنعت مالی غیر متمرکز یا همان دیفای است. دو ویژگی بارز این…
پلتفرم غیر متمرکز dYdX برای محصولات پیشرفته مالی
پلتفرم dYdX در حوزه دیفای و صنعت مالی غیر متمرکز سه محصول اصلی دارد: توکن های اهرمی و short، اکسچنج…
دیفای (DeFi) و سرمایهگذاری مبتنی بر توکن
در سیستم های سرمایهداری، جمع آوری سرمایه یکی از تجربه های بلندپروازانه است. هر چند در دنیای امروزی ایده جمعآوری…
وان-اینچ اکسچنج (1inch.exchange) ابزاری برای رشد صنعت دیفای
بررسی پلتفرم وان-اینچ توسط پراجکت اسپاتلایت: وان-اینچ اکسچنج (1inch.exchange) یک مسیر یاب مبادله دراکسچنج های غیرمتمرکز (DEX) است.این ابزار در…
دیفای (defi) و کاربرد های نو ظهورش یا خدمات مالی سنتی؟
در حالی که بیت کوین به عنوان پول غیرمتمرکز شناخته می شود، برنامه های دیفای بر بستر اتریوم راه های…
نگاهی به ریسک در صنعت غیر متمرکز مالی (DeFi)
آیا به راستی سرمایه گذاران صنعت مالی غیر متمرکز (دیفای) از ریسک های مرتبط با آن آگاه هستند؟ این روزها…
مقدمه ای بر صنعت مالی غیرمتمرکز (DeFi)
1. معرفی وعده بلاکچین ایجاد دسترسی جهانی به پول و خدمات پولی و مالی برای تمام افراد بدون توجه به…
دیفای یا صنعت مالی غیرمتمرکز، راه کارها و چالش ها
صنعت مالی غیر متمرکز یا دیفای به شما امکان میدهد به انجام فعالیت های مالی جریان اصلی، یعنی بانک ها…
کوین ایران اولین و بزرگترین رسانه خبری فارسی زبان حوزه رمزارز ها، فناوری های غیرمتمرکز و پلتفرم های مرتبط با بلاکچین است. مجموعه کوین ایران اولین مجموعه ثبت شده این حوزه نیز میباشد که در تاریخ 1395/07/18به صورت رسمی ثبت گردیده است. فعالیت وب سایت کوین ایران از سال 1392 با هدف اطلاع رسانی، مشاوره و آموزش صحیح به جامعه مخاطب فارسی زبان و علاقمندان به تکنولوژی بلاکچین و رمزارزها آغاز گردید. در 14 دی ماه 1392 اولین مقاله وب سایت با عنوان “بیتکوین چیست؟” منتشر شد
در سال 1395 اهداف بلند مدت و استراتژی کوین ایران تدوین گردید و بر این اساس راهبری وب سایت و تحریریه به تیمی از افراد متخصص و فعال در این حیطه و هماهنگ با تیم مدیریتی واگذار شد. از جمله اهداف ترسیم شده در استراتژی بلند مدت کوین ایران میتوان به ایجاد محیطی پژوهشی و آموزشی در راستای آگاهی رسانی صحیح و استفاده از فناوری بلاکچین برای جامعه مخاطب فارسی زبان و همچنین کمک به گسترش اکوسیستم رمزارز و بلاکچین در داخل کشور اشاره نمود. فعالیت های این رسانه با تصمیمگیری جمعی هیات مدیران اداره میشود.
کوین ایران اولین و بزرگترین پایگاه خبری فارسی زبان در حوزه فناوری بلاکچین ، ارزهای رمزگزاری شده و پلتفرم های مرتبط با بلاکچین است .
مفهوم نقدینگی در بازار
نقدینگی به سهولت خرید و فروش داراییها با قیمتهای ثابت اشاره دارد. به زبان ساده، این معیاری برای تعداد خریداران و فروشندگان و همچنین سهولت انجام معاملات است. حجم معاملات یا حجم معاملات معلق، در حال حاضر در بازار اغلب برای محاسبه نقدینگی استفاده میشود. از آنجایی که وقتی فعالیت تجاری زیاد است و هم عرضه و تقاضا برای یک کالا زیاد است، پیدا کردن خریدار یا فروشنده آسانتر میشود و نقدینگی زیادی وجود دارد. اصطلاح «بدون نقدینگی» یا «نقدینگی کم» به بازاری اطلاق میشود که شرکتکنندگان کمی دارد و به ندرت معاملهای انجام میشود.
چه عواملی بر نقدینگی بازار تأثیر می گذارد؟
فعالیت های تجاری باعث ایجاد نقدینگی در بازار میشود. هنگامیکه تجارت زیادی در جریان است، مردم ممکن است به راحتی معاملات را انجام دهند زیرا هم عرضه و تقاضا برای دارایی مورد نظر وجود دارد. پیدا کردن کسیکه میخواهد طرف مخالف مبادله را بگیرد، آسان تر است. بنابراین، قیمت بازار بیتأثیر خواهد بود. به دلیل عدم وجود خریداران و فروشندگان مایل در بازاری با فعالیت کم، ممکن است تکمیل فرآیند فروش بسیار طولانی شود. تأثیر یک معامله بر قیمت بازار، بسیار بیشتر از دلیل عدم تمایل دوسوی مبادله به تعامل است.
اهمیت نقدینگی در بازار چیست؟
اگر بازارها نقدشوندگی نداشته باشند، فروش یا تبدیل داراییها و اوراق بهادار به پول نقد، بسیار چالش برانگیز خواهد بود. بهعنوان مثال، فرض کنید یک ماشین قدیمی دارید که بسیار کمیاب و گرانبها است. با این حال، اگر بازاری (مشتری) برای محصول شما وجود نداشته باشد، بی فایده است؛ چرا که هیچکسی وجود ندارد که به ارزش تخمینی آن، پولی پرداخت کند. برای فروش خودروی خود، ممکن است که به نمایشگاه ماشین بروید و شانس فروش خود را بالاتر ببرید؛ که البته شامل هزینه و زمان بیشتر خواهد بود.
نمودار سهام نشان دهنده میزان نقدینگی
معیار اندازه گیری نقدینگی
توانایی یک شرکت در پرداخت هزینه های عملیاتی و سایر جریانات و یا بدهی ها، با اندازه گیری نقدینگی تعیین میشود. معیارهای نقدینگی با استفاده از داراییها، برای پرداخت تعهدات جاری استفاده میشود، این شامل بدهیهایی است که باید پرداخت شود یا بدهیهایی که باید ظرف یک سال تصفیه شوند. بدهیهای جاری از داراییهای جاری پرداخت میشود؛ که به صورت نقدی دریافت میشود و یا ظرف یک سال مورد استفاده قرار میگیرد.
دارایی های نقد چیست؟
در آموزش مالی، دارایی نقد به دارایی قابل فروش اطلاق میشود که میتواند با حفظ ارزش خود، به چرا نقدینگی اهمیت دارد؟ سرعت به پول نقد تبدیل شود. سایر متغیرهایی که به نقدشوندگی دارایی ها کمک میکنند عبارتند از:
- آیا بازار به خوبی تثبیت شده است؟
- سهولت انتقال مالکیت
- مدت زمان فروش داراییها چقدر است؟
نقدشونده ترین دارایی، پول نقد است؛ زیرا نیازی به تبدیل ندارد. اگر شرکت شما به پول نقد نیاز دارد، میتوانید فوراً آن را دریافت کنید. منابع متعددی از دارایی های قابل دسترس و سازگار وجود دارد. بنابراین، علاوه بر پول نقد، کارآفرینان از چه دارایی های دیگری استفاده میکنند؟ پاسخ، داراییهای غیرنقدی است.
سرمایه گذاری در بازار سهام
داراییهای غیرنقدی چیست؟
دارایی های غیرنقدی دارایی هایی هستند که ارزش پولی ندارند. داراییهای غیرنقدی که اغلب به عنوان داراییهای غیرپولی هم شناخته میشوند، داراییهایی هستند که نمیتوانند به سرعت به وجه نقد تبدیل شوند. اکثر داراییهای غیرنقدی باید فروخته شوند تا بتوان از ارزش آنها بهره مند شد؛ که البته این، مسئله انتقال مالکیت را ضروری میکند. پیدا کردن خریدار چرا نقدینگی اهمیت دارد؟ چرا نقدینگی اهمیت دارد؟ مناسب برای یک دارایی غیرنقدی ممکن است ماهها یا سالها طول بکشد؛ و فروش زودتر آن باعث کاهش ارزش آن میشود. تجهیزات، املاک، وسایل نقلیه، آثار هنری و کلکسیونی از رایجترین داراییهای غیرنقدی هستند. در هنگام برخورد با این نوع داراییها، پیش بینی زمان تبدیل آن به پول نقد دشوار میشود.
دیدگاه شما